Каплу́к ’рулі, від стравы з бульбы, цыбулі, перцу з дадаваннем скарынак хлеба’ (слонім. Шн. 3). Гл. каплу́н1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мазю́ка ’плаксун’, ’капрызніца, песта’ (слонім., Жыв. сл.) — да ма́заць (гл.). Аб суфіксе ‑юка гл. Сцяцко, Афікс. наз., 78.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Махляпісты (груб.) ’павольны, нерухавы’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Да хліпаслі́вы ’слабавольны, бяздзейны’, хлюпава́ты ’няўдалы, слабасільны’ (гл.) з прэфармантам ма‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мядлівы ’меданосны’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Да мёд (гл.). Аб суфіксе ‑лів‑ы гл. Бел. гр.₂, 1, 302–303.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Плю́квічка ’канцылярская кнопка’ (слонім., Сл. рэг. лекс.). З польск. pluskiewka ’тс’, што з’яўляецца перакладам фрапіі. punaise ’клоп’ > ’кнопка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Табляк: на табляку ’не апіраючыся, не дакранаючыся’: трымая карова нагу на табляку (слонім., ЖНС). Няясна; параўн. тальмах, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трамкаце́ць ’мільгацець, мігцець, стракацець’ (Скарбы), трамгаце́ць ’тс’ (слонім., Арх. Федар.). Да трамцець, трымцець (гл.), узмоцненага суф. ‑ка‑/‑га‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Марусі́ць ’імжэць (аб дажджы)’ (слонім., КЭС), марусіцца ’дробна капаць’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Да марасі́ць (гл.); ‑у‑ — пад уплывам церушы́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мятлі́нак ’трава мятліца, Agrostis, L.’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Відаць, з польск. miotlina, mietlina ’благая мятла’. Да мятла© (гл.).⇉.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Награ́ны, найгра́ны ’аплоднены (пра яйцо)’ (мін., слонім., Жыв. сл.; барыс., чэрв., Сл. ПЗБ; ТС). Да ігра́ць ’спарвацца (аб птушках)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)