Сло́нім м., г. Сло́ним

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Сло́нім м Slnim n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Сло́ним г. Сло́нім, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Słonim

м. г. Слонім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Надхлішча, nadchliszczo ’адрыжка’ (слонім., Арх. Федар.). Гл. натхла, тхло.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лягава́ць ’лайдачыць, ленавацца’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Да ля́га2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расшадо́баць ’уразумець, дайсці да сэнсу’ (слонім., Жыв. НС). Ад шадобаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наду́ндзіцца ’напіцца ўдосталь, уволю’ (слонім., Нар. лекс.), ’нассацца’ (Сцяц.). Гл. дундзець, дунда.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мы́тлахам ’хутка’ (слонім., Сцяшк. Сл.), мытлям ’імгненна’ (дзятл., там жа). Да мотлах (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лямце́ць ’ісці трушком, бегчы’ (слонім., Жыв. сл.). Няясна. Магчыма ад ляце́ць з устаўным ‑м‑ (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)