grievance

[ˈgri:vəns]

n.

1) кры́ўда, ска́рга f.

2) го́ра n., бяда́ f.; небясьпе́ка f., вялі́кі кло́пат

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Скарага́чыць, скараɣа́чуць жабы ‘аб кваканні жаб’ (лун., ДАБМ, камент., 895), скарга́чыць: скарга́ крычыць, скарга́чыць (ТС). Параўн. рус. кур. скаргы́кать ‘скрасці, шаркаць нагамі’, якое Фасмер (3, 633) лічыць гукапераймальным. Гл. скергатаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БУРЛА́ЦКІЯ ПЕ́СНІ,

сацыяльна-бытавая нар. пазаабрадавая лірыка; песні бурлакоў. Расказвалі пераважна пра горкую долю бурлака. Бурлацкія песні зліліся з батрацкімі песнямі, якім уласцівы тая ж скарга на цяжкае жыццё і сац. пратэст.

Літ.:

Петровская Г.А. Белорусские социально-бытовые песни. Мн., 1982.

т. 3, с. 351

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Verklgung

f -, -en ска́рга, зая́ва (G – на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gripe1 [graɪp] n. infml ска́рга, нарака́нне;

Her only gripe about the hotel was the food. Яе адзіным нараканнем на гатэль была ежа.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

perennial [pəˈreniəl] adj.

1. круглагадо́вы

2. пастая́нны, заўсёдны, ве́чны;

a perennial problem ве́чная прабле́ма;

a perennial complaint пастая́нная ска́рга

3. шматгадо́вы (пра расліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апеля́цыя, ‑і, ж.

1. Скарга ў вышэйшую інстанцыю на рашэнне ніжэйшай.

2. Зварот да каго‑, чаго‑н. дзеля падтрымкі, спачування і пад. Апеляцыя да братоў па крыві была, такім чынам, апеляцыяй да братоў па барацьбе, у якіх паэт шукаў падтрымкі, разумення і спагады. Лойка.

[Лац. apellatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Whklage

f -, -n

1) нарака́нне, ска́рга

2) плач, галашэ́нне, ля́мант

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

караба́ціць, ‑бачу, ‑баціш, ‑баціць; каго-што.

1. Рабіць карабатым; скрыўляць, выгінаць. Языкі полымя ярасна карабацілі абшыўку плоскасці, даставалі ўжо да матора. Алешка.

2. перан. Выклікаць агіду, непрыемнае пачуццё. Але Багдановіча карабаціла ў кніжцы іншае: яна была напісана не з высокіх ідэйных пабуджэнняў, а як помслівенькая скарга. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Revisin

[-vi-]

f -, -en

1) рэві́зія; праве́рка, перагэ́цы́

2) юрыд. касацы́йная ска́рга

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)