subvert

[səbˈvɜ:rt]

v.t.

1) скіда́ць, зрына́ць (ула́ду)

2) разбура́ць, падрыва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dewastować

незак. кніжн. спусташаць, руйнаваць, разбураць, знішчаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

круши́ть несов.

1. крышы́ць; (разрушать) разбура́ць; (ломать) лама́ць; (уничтожать) знішча́ць;

2. (томить, угнетать) гнясці́, му́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разоря́ть несов.

1. (разрушать) разбура́ць; (опустошать) спусташа́ць, спусто́шваць;

2. (доводить до нищеты) даво́дзіць да гале́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

subvert [səbˈvɜ:t] v. fml

1. разбура́ць, падрыва́ць (веру, уладу і да т.п.)

2. паруша́ць (закон), падрыва́ць (мараль)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паро́ць¹, пару́, по́раш, по́ра; пары́; незак.

1. каго-што. Калоць, тыкаць чым-н. вострым.

П. кійком гразь.

2. што. Разбураць, спорваць.

П. гнёзды.

3. каго-што. Бадаць (разм.).

Каровы поруць адна адну.

4. каго-што. Колючы, тыкаючы чым-н., прымушаць вылезці адкуль-н.

П. трусоў з малінніку.

|| зак. распаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

havoc

[ˈhævək]

1.

n.

спусташэ́нне, разбурэ́ньне, зьнішчэ́ньне

2.

v.

пусто́шыць, разбура́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

niszczyć

незак.

1. разбураць, знішчаць, нішчыць;

2. псаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тру́сты: трусты на калёсах ‘выдумкі’ (Мат. Маг. 2). Няясна; магчыма, пераробка выразу турусы на калёсах ‘тс’ пад уплывам дзеяслова трусціць ‘ламаць, крышыць, разбураць’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разруша́ть несов.

1. разбура́ць, разбу́рваць; (разваливать) разва́льваць;

2. перен. разбу́рваць, псава́ць; (губить) губі́ць; (расстраивать) расстро́йваць; см. разру́шить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)