разбура́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разбура́ю разбура́ем
2-я ас. разбура́еш разбура́еце
3-я ас. разбура́е разбура́юць
Прошлы час
м. разбура́ў разбура́лі
ж. разбура́ла
н. разбура́ла
Загадны лад
2-я ас. разбура́й разбура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разбура́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбура́ць несов., см. разбу́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разбурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбураць, бурыць, руйнаваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

разбуры́ць, -буру́, -бу́рыш, -бу́рыць; -бу́раны; зак., што.

1. Б’ючы, ламаючы, знішчыць, ператварыць у руіны.

Р. дом.

Р. мост.

2. перан. Парушыць, разладзіць, знішчыць.

Р. планы непрыяцеля.

Р. сям’ю.

|| незак. разбу́рваць, -аю, -аеш, -ае і разбура́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разбу́рванне, -я, н. і разбурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руйнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; незак., што.

Ператвараць у руіны (у 1 знач.), разбураць.

Вораг руйнаваў гарады.

|| наз. руйнава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разбуру́ разбу́рым
2-я ас. разбу́рыш разбу́рыце
3-я ас. разбу́рыць разбу́раць
Прошлы час
м. разбуры́ў разбуры́лі
ж. разбуры́ла
н. разбуры́ла
Загадны лад
2-я ас. разбуры́ разбуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час разбуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ні́шчыць, -шчу, -шчыш, -шчыць; незак., каго-што.

Знішчаць, разбураць; пустошыць, не даваць развівацца.

Н. лясы.

Агонь спапяляў і нішчыў усё на сваім шляху.

|| наз. нішчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грамі́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; незак., каго-што.

1. Разбураць, знішчаць.

Г. ворага.

2. перан. Рэзка і адкрыта крытыкаваць, выступаць супраць.

Г. гультаёў і прагульшчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбура́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разбурыцца.

2. Зал. да разбураць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)