Dúrchschnittseinkommen

n -s, - сярэ́дні прыбы́так [дахо́д]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Erlös

m -es, - вы́ручка, прыбы́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

валово́й торг., эк. валавы́;

валово́й дохо́д валавы́ дахо́д;

валовая проду́кция валава́я праду́кцыя;

валова́я при́быль валавы́ прыбы́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

accrued income

заро́блены, але́ не атрыма́ны прыбы́так

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

income

[ˈɪnkʌm]

n.

прыбы́так -ку, дахо́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

магары́ч, ‑у, м.

Разм. Пачастунак, які наладжвае той, хто атрымаў прыбытак ад якой‑н. здзелкі. — Матруна, і табе пісьмо! — крыкнула ў расчыненае акно Гэлька. — Магарыч піць пасля зайду! Марціновіч.

[Ад санскр. mahārig — выдаткі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапо́йца, ‑ы, м.

Разм. Чалавек, які спіўся; п’яніца. Апроч свае работы на пасадзе памочніка пісара, Хрыпач пісаў розныя прашэнні, скаргі, што складала значны прыбытак у бюджэце валаснога прапойцы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбытко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прыбытку, з’яўляецца прыбыткам. Прыбытковыя працэнты. Прыбытковыя грошы.

2. Які дае, прыносіць прыбытак; даходны, выгадны. Прыбытковая справа. Прыбытковая галіна гаспадаркі. Прыбытковае прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dúrchschnittsertrag

m -s, -erträge сярэ́дні прыбы́так [дахо́д]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Réingewinn

m -s, -e чы́сты прыбы́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)