прыбы́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыбы́так прыбы́ткі
Р. прыбы́тку прыбы́ткаў
Д. прыбы́тку прыбы́ткам
В. прыбы́так прыбы́ткі
Т. прыбы́ткам прыбы́ткамі
М. прыбы́тку прыбы́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыбы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Сума, на якую даход перавышае выдаткі.

Чысты п.

2. Абагульняючы паказчык фінансавых вынікаў гаспадарчай дзейнасці прадпрыемства.

3. перан. Карысць, выгада (разм.).

Які п. нам з гэтага?

4. Пра з’яўленне патомства (у сям’і, гаспадарцы і пад.; разм.).

Чакаць прыбытку ў хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыбы́так, -тку м.

1. при́быль ж., дохо́д;

атрыма́ць п. — получи́ть при́быль (дохо́д);

2. разг. прибавле́ние;

п. у сям’і́ — прибавле́ние в семье́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбы́так, ‑тку, м.

1. Сума, на якую даход перавышае выдаткі; грашовы даход. Чысты прыбытак. Валавы прыбытак. // Спец. Даход капіталістаў, крыніцай якога з’яўляецца прыбавачная вартасць. Максімальны прыбытак. Прыбыткі манаполій. // Спец. Даход дзяржаўных прадпрыемстваў у сацыялістычным грамадстве, які атрымліваецца ў выніку павышэння прадукцыйнасці працы. Прыбытак дзяржаўных прадпрыемстваў. Адлічэнне прыбыткаў.

2. Даход, які атрымліваецца ад якога‑н. роду заняткаў, дзейнасці і пад. Пан Кудзілоўскі лічыў, хата сады даюць больш прыбытку, чым збожжа, і збожжа зусім не сеяў. Хомчанка. — Але хіба кіраўніцтва завода не ведае без вашых табліц і лічбаў на некалькіх старонках, што пераабсталяванне цэха дало б вялікія прыбыткі заводу? Арабей. Выдавецкая справа ў той час не толькі не прынесла беларускаму першадрукару прыбыткаў, а патрабавала шмат выдаткаў. С. Александровіч.

3. Разм. Карысць, выгада. [Міхал:] — А што за шчасце тут, спытаем? Які прыбытак мы тут маем? Колас.

4. Разм. Пра з’яўленне патомства (у сям’і, гаспадарцы і пад.). Жадаем яшчэ вам Прыбытку ў хаце, Ні мала, ні многа — Штогод па дзіцяці. Русак. Рамізнік сядзіць на козлах і ўсміхаецца, гледзячы, як я нясу на руках дзіця. — З прыбыткам вас, — кажа ён. Сабаленка. Конюху дзядзьку Мікалаю не было каму ў тую часіну пахваліцца і свежай навіной і жаданым прыбыткам на сваёй канюшні. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бру́та-прыбы́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бру́та-прыбы́так бру́та-прыбы́ткі
Р. бру́та-прыбы́тку бру́та-прыбы́ткаў
Д. бру́та-прыбы́тку бру́та-прыбы́ткам
В. бру́та-прыбы́так бру́та-прыбы́ткі
Т. бру́та-прыбы́ткам бру́та-прыбы́ткамі
М. бру́та-прыбы́тку бру́та-прыбы́тках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звышпрыбы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

Прыбытак, які перавышае сярэдні прыбытак.

З. манаполіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прыбы́ткі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Прыбы́ткі
Р. Прыбы́так
Прыбы́ткаў
Д. Прыбы́ткам
В. Прыбы́ткі
Т. Прыбы́ткамі
М. Прыбы́тках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стабі́льны, -ая, -ае.

Устойлівы, пастаянны, які не мяняецца.

С. прыбытак.

Стабільнае напружанне.

|| наз. стабі́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звышпрыбы́так, ‑тку, м.

У капіталістычным грамадстве — прыбытак, які значна перавышае сярэдні прыбытак капіталістычнага прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бі́знес, -у, м.

Прадпрымальніцкая эканамічная дзейнасць, якая прыносіць даход, прыбытак.

Зрабіць б. на чым-н. Займацца бізнесам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)