прыбы́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыбы́так прыбы́ткі
Р. прыбы́тку прыбы́ткаў
Д. прыбы́тку прыбы́ткам
В. прыбы́так прыбы́ткі
Т. прыбы́ткам прыбы́ткамі
М. прыбы́тку прыбы́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыбы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Сума, на якую даход перавышае выдаткі.

Чысты п.

2. Абагульняючы паказчык фінансавых вынікаў гаспадарчай дзейнасці прадпрыемства.

3. перан. Карысць, выгада (разм.).

Які п. нам з гэтага?

4. Пра з’яўленне патомства (у сям’і, гаспадарцы і пад.; разм.).

Чакаць прыбытку ў хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыбы́так, -тку м.

1. при́быль ж., дохо́д;

атрыма́ць п. — получи́ть при́быль (дохо́д);

2. разг. прибавле́ние;

п. у сям’і́ — прибавле́ние в семье́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыбы́так, ‑тку, м.

1. Сума, на якую даход перавышае выдаткі; грашовы даход. Чысты прыбытак. Валавы прыбытак. // Спец. Даход капіталістаў, крыніцай якога з’яўляецца прыбавачная вартасць. Максімальны прыбытак. Прыбыткі манаполій. // Спец. Даход дзяржаўных прадпрыемстваў у сацыялістычным грамадстве, які атрымліваецца ў выніку павышэння прадукцыйнасці працы. Прыбытак дзяржаўных прадпрыемстваў. Адлічэнне прыбыткаў.

2. Даход, які атрымліваецца ад якога‑н. роду заняткаў, дзейнасці і пад. Пан Кудзілоўскі лічыў, хата сады даюць больш прыбытку, чым збожжа, і збожжа зусім не сеяў. Хомчанка. — Але хіба кіраўніцтва завода не ведае без вашых табліц і лічбаў на некалькіх старонках, што пераабсталяванне цэха дало б вялікія прыбыткі заводу? Арабей. Выдавецкая справа ў той час не толькі не прынесла беларускаму першадрукару прыбыткаў, а патрабавала шмат выдаткаў. С. Александровіч.

3. Разм. Карысць, выгада. [Міхал:] — А што за шчасце тут, спытаем? Які прыбытак мы тут маем? Колас.

4. Разм. Пра з’яўленне патомства (у сям’і, гаспадарцы і пад.). Жадаем яшчэ вам Прыбытку ў хаце, Ні мала, ні многа — Штогод па дзіцяці. Русак. Рамізнік сядзіць на козлах і ўсміхаецца, гледзячы, як я нясу на руках дзіця. — З прыбыткам вас, — кажа ён. Сабаленка. Конюху дзядзьку Мікалаю не было каму ў тую часіну пахваліцца і свежай навіной і жаданым прыбыткам на сваёй канюшні. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбытак

т. 13, с. 56

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Прыбытак 1/114, 221, 292, 396, 397, 413, 523, 524; 2/86, 489, 606; 3/181; 4/8, 520; 5/402; 8/589, 592—593

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

прыбы́так м. эк., камерц. Gewínn m -(e)s, -e, Profít m -(e)s, -e; Vórteil m -(e)s, -e; Nútzen m -s, -;

прыбы́так ад про́дажаў Veräußerungsprofit m;

прыбы́так ад рэкла́мы Wérbe¦einnahmen pl;

дава́ць прыбы́так Gewínn [Vórteil, Nútzen] bríngen*;

атрыма́ць прыбы́так Vórteil háben (ад чаго-н., von D), Vórteil zíehen* (ад чаго-н. aus D), profitíeren (ад чаго-н. an, von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бру́та-прыбы́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бру́та-прыбы́так бру́та-прыбы́ткі
Р. бру́та-прыбы́тку бру́та-прыбы́ткаў
Д. бру́та-прыбы́тку бру́та-прыбы́ткам
В. бру́та-прыбы́так бру́та-прыбы́ткі
Т. бру́та-прыбы́ткам бру́та-прыбы́ткамі
М. бру́та-прыбы́тку бру́та-прыбы́тках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Заснавальніцкі прыбытак 1/221; 4/520—521

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

заснавальніцкі прыбытак

т. 6, с. 572

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)