Verbum

адбрадзі́ць¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.; -ро́дзіць; -ро́джаны; зак. (разм.).

Кончыць, перастаць брадзіць².

Квас адбро́дзіў.

Піва адбро́дзіла.

пазво́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак.

Звесціся, перастаць існаваць — пра ўсіх, многіх.

Пазводзіліся ў нас танкарунныя авечкі.

адгамані́ць, -маню́, -мо́ніш, -мо́ніць; зак.

1. Скончыць гамонку, перастаць гаманіць.

Адгаманілі дзядзькі і разышліся.

2. перан. Прайсці, закончыцца.

Усё прайшло, адгаманіла.

нае́сціся, -е́мся, -ясі́ся, -е́сца; -ядзі́мся, -ясце́ся, -яду́цца; нае́ўся, -е́лася; нае́шся; зак.

Пад’есці, перастаць быць галодным.

Н. уволю.

|| незак. наяда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

запусці́ць³, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак., каго.

Перастаць даіць перад ацёлам.

З. карову.

|| незак. запуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. за́пуск, -у, м.

аджартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак.

1. Адказаць на сур’ёзнае пытанне, патрабаванне жартам.

2. Перастаць жартаваць (разм.).

|| незак. аджарто́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.