вака́нтны, ‑ая, ‑ае.

Свабодны, нікім не заняты. Вакантная пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пампаду́рства, ‑а, н.

1. Пасада пампадура.

2. Уласцівасці пампадура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пляба́нства, ‑а, н.

Пасада плябана. // Парафія, якой кіруе плябан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадвадзі́цельства, ‑а, н.

Пасада прадвадзіцеля дваранства ў царскай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вайто́ўства ’пасада войта’ (Нас.). Да вайтоўскі ’ўласцівы войту’ (Нас.) < войт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брыгадзі́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да брыгадзіра. Брыгадзірская пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бургамі́старскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бургамістра. Бургамістарская пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокаапла́тны, ‑ая, ‑ае.

Які аплачваецца па высокіх тарыфах. Высокааплатная пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дырэ́ктарства, ‑а, н.

Пасада, дзейнасць дырэктара. Прыняць дырэктарства. Перыяд дырэктарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

егерма́йстар, ‑тра, м.

Чын і пасада начальніка над прыдворнымі егерамі.

[Ням. Jägermeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)