Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
хвошч, хвашчу, м.
Шматгадовая споравая травяністая расліна сямейства хвашчовых з зялёнымі, звычайна галінастымі сцёбламі і лускаватым лісцем. Палявы хвошч. Балотны хвошч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГЛЕБААПРАЦО́ЎЧЫЯ МАШЫ́НЫ,
машыны для апрацоўкі глебы. Найб. пашыраны: барана, валакуша, каток палявы, культыватар, лушчыльнік, пласкарэз-глыбокарыхліцель, плуг, рыхліцель, фрэза глебавая.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
féldmäßig
aвайск.палявы́, паляво́га кшта́лту
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
артакла́з, ‑у, м.
Каліевы палявы шпат, пародаўтваральны мінерал, якому ўласцівы белы, шэры, ружовы і інш. колеры; шырока выкарыстоўваецца ў шкляной і керамічнай прамысловасці.
[Грэч. orthos — прамы і klasis — разлом.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анартакла́з
(ад ан- + артаклаз)
мінерал, калій-натрыевы палявы шпат.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
санідзі́н
(гр. sanidine = таблічка)
мінерал, калій-натрыевы палявы шпат.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
По́льскі: польскі грыб ’падгрыб, Xerocomus badius’ (навагр., слонім., Расл. св.). Хутчэй за ўсё, запазычанне з рускай, параўн. рус.по́льский, польско́й ’палявы, стэпавы’, ’дзікі’: польские гуси ’дзікія гусі’; н.-луж.pólski, славен.poljski, серб.-харв.по̀љски ’палявы’, балг.по́лски ’тс’: полски пазач ’палявы стораж’. Семантыка ’грыб, які расце на адкрытых месцах’, звычайна — палявы грыб (ТС, паст., Жыв. сл.), палёвік (Жыв. сл.), палявы баравік/польскі баравік (Расл. св.), навуковыя назвы — махавік (казляк) руды, зайцаў грыб (Сяржаніна, Грыбы, 18). Ад поле (гл.), параўн. рус.земля — земский.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уз’ю́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; зак.
Разм. Вельмі разгневацца, раззлавацца. — Які, які?.. ды Мікалай Палявы!.. Я яму пакажу. Ён у мяне паскача!.. — зноў уз’юшыўся Іван.Сяргейчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
polowy
polow|y
палявы;
kuchnia ~a — палявая кухня;
łóżko ~e — паходны ложак; раскладанка;
sąd ~y — палявы суд;
poczta ~a — палявая пошта;
szpital ~y — палявы шпіталь
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)