Разгільдзя́й ’нядбайны, безадказны ў працы, справах чалавек’ (ТСБМ), разгільдзя́істы ’нядбайны, безадказны’ (Юрч. СНЛ). Запазычана з рус. разгильдя́й, якое, паводле Фасмера (3, 433), утворана аналагічна растрепа́й ’абарванец’ ад загаднай формы (таксама Праабражэнскі, 2, 175) і, магчыма, звязана з рус. ги́ль ’лухта, глупства’. Папоў (Из истории, 35) прапануе версію паходжання ад татарскага ўласнага імя Уразгильды, Уразгильдей, Разгільдей, Разгільдяй.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lässig

1) нядба́йны, неаха́йны

2) мару́дны, вя́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

neglectful

[nɪˈglektfəl]

adj.

няўва́жны да каго́-чаго́; нядба́йны, неруплі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Віхля́й ’нядбайны чалавек’, віхля́йства ’нядбайнасць’ (Нас., Яруш.). Рус. віхляй ’тс’. Да віхляць (гл.) з суф. Nomina agentis ‑ajь (SP, 1, 88).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нядба́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і нядбайны. Гаварыў [Мікуць] усё, гаварыў. Пра нядбалых гаспадароў, пра тое, што і ўдалы, і дбалы гаспадар не заўсёды можа жыць, як трэба. Чорны. Афіцэры з нядбалай важнасцю дакрануліся да казыркоў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

негліжэ́

(фр. négligé, ад лац. negligare = зневажаць)

1) нядбайнае адзенне, нядбайны выгляд;

2) уст. лёгкае хатняе адзенне, апранутае наспех, ненадоўга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

небре́жный нядба́йны; (об отношении к обязанностям) несумле́нны; (невнимательный) няўва́жны; (пренебрежительный) знява́жлівы;

небре́жное обраще́ние (с кем, чем) знява́жлівае абыхо́джанне (з кім, чым);

небре́жный (в чём) нядба́йны (у чым);

небре́жный тон знява́жлівы тон.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неакура́тны

1. (недакладны) únpünktlich;

2. (нядбайны) náchlässig; únordentlich;

3. (неахайны) líederlich, schlámpig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Люх ’хам, некультурны чалавек’ (Растарг.), рус. вяц. перм. лю́ша ’мурза, неахайніца’. Відаць, генетычна звязана з літ. liaũsius ’гультай, нядбайны’, liaušỹs ’гультаявалі’ (Фасмер, 2, 547).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

inadvertent

[,ɪnədˈvɜ:rtənt]

adj.

1) ненаўмы́сны; выпадко́вы

2) няўва́жны, нядба́йны; неасьцяро́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)