нядба́йны, -ая, -ае.

Які абыякава адносіцца да сваіх абавязкаў; лянівы.

Н. гаспадар.

|| наз. нядба́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нядба́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нядба́йны нядба́йная нядба́йнае нядба́йныя
Р. нядба́йнага нядба́йнай
нядба́йнае		 нядба́йнага нядба́йных
Д. нядба́йнаму нядба́йнай нядба́йнаму нядба́йным
В. нядба́йны (неадуш.)
нядба́йнага (адуш.)		 нядба́йную нядба́йнае нядба́йныя (неадуш.)
нядба́йных (адуш.)
Т. нядба́йным нядба́йнай
нядба́йнаю		 нядба́йным нядба́йнымі
М. нядба́йным нядба́йнай нядба́йным нядба́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нядба́йны небре́жный, неради́вый, хала́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нядба́йны, ‑ая, ‑ае.

Які абыякава, нядобрасумленна адносіцца да сваіх абавязкаў, спраў; лянівы. Быў тут раней брыгадзірам чалавек нядбайны і ўсё давёў да крайнасці. Кулакоўскі. І сынам трохі нездаволены дзед: нядбайны. Паспаць любіць. То печы, то жонкі пільнуецца. Колас. // Які сведчыць аб чыёй‑н. абыякавасці, нядобрасумленнасці. Нядбайныя адносіны да працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нядба́йлівы, см. нядба́йны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нядба́лы, -ая, -ае.

Тое, што і нядбайны.

|| наз. нядба́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неради́вый нядба́йны; (нерачительный) неруплі́вы;

неради́вый рабо́тник нядба́йны рабо́тнік;

неради́вый хозя́ин неруплі́вы (нядба́йны) гаспада́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хала́тны¹, -ая, -ае.

Нядобрасумленны, нядбайны.

Халатныя адносіны да выканання сваіх абавязкаў.

|| наз. хала́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

авары́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Работнік аварыйнай службы.

2. Нядбайны работнік, які дапускае аварыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нядба́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і нядбайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)