адушаўлёны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адушавіць.

2. у знач. прым. Які належыць да свету жывых істот; жывы. // Які адносіцца да катэгорыі назоўнікаў, што азначаюць назвы жывых істот. Адушаўлёны назоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Súbstantiv

n -s, -e грам. назо́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Háuptnenner

m -s, - матэм. агу́льны назо́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Díngwort

n -s, -wörter грам. назо́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stóffname

n -ns, -n рэ́чавы назо́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

denominator [dɪˈnɒmɪneɪtə] n. math. назо́ўнік (дробу);

reduce to a common denominator math. прыве́сці да агу́льнага назо́ўніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адушаўлёны

1. одушевлённый; см. адушаві́ць;

2. грам. одушевлённый;

а. прадме́т — одушевлённый предме́т;

○ а. назо́ўнік — грам. одушевлённое существи́тельное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дроб ​1, ‑у, м.

Разм. Кавалачак чаго‑н.; драбок. Дроб цукру. □ Ганька паспешна снедае. Паспешна кладзе ў сваю торбачку, поруч з букваром, загорнуты ў капусны ліст дроб сыру з хлебам. Васілевіч. [Яніна] адрэзваг ладны дроб сала. Мурашка.

дроб ​2, ‑у; мн. дробы, ‑аў; м.

Лік, які складаецца з пэўнай колькасці роўных частак адзінкі. Вывучаць дровы. Множанне дробаў.

•••

Бесканечны дзесятковы дроб — дроб з неабмежаванай колькасцю дзесятковых знакаў.

Дзесятковы дроб — дроб, назоўнік якога ёсць цэлая ступень ліку 10 (такі дроб запісваюць без назоўніка, аддзяляючы ў лічніку справа коскай столькі лічбаў, колькі нулёў у назоўніку).

Няправільны дроб — дроб, у якім лічнік большы за назоўнік.

Перыядычны дроб — бесканечны дзесятковы дроб, у якім адна або некалькі лічбаў нязменна паўтараюцца ў адной і той жа паслядоўнасці.

Правільны дроб — дроб, у якім лічнік меншы за назоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

animate​1 [ˈænɪmət] аdj. fml жывы́; адушаўлёны;

animate beings жывы́я істо́ты;

an animate noun ling. адушаўлёны назо́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Háuptwort

n -(e)s, -wörter грам. назо́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)