denominator [dɪˈnɒmɪneɪtə] n. math. назо́ўнік (дробу);
reduce to a common denominator math. прыве́сці да агу́льнага назо́ўніка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адушаўлёны
1. одушевлённый; см. адушаві́ць;
2. грам. одушевлённый;
а. прадме́т — одушевлённый предме́т;
○ а. назо́ўнік — грам. одушевлённое существи́тельное
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
дроб 1, ‑у, м.
Разм. Кавалачак чаго‑н.; драбок. Дроб цукру. □ Ганька паспешна снедае. Паспешна кладзе ў сваю торбачку, поруч з букваром, загорнуты ў капусны ліст дроб сыру з хлебам. Васілевіч. [Яніна] адрэзваг ладны дроб сала. Мурашка.
дроб 2, ‑у; мн. дробы, ‑аў; м.
Лік, які складаецца з пэўнай колькасці роўных частак адзінкі. Вывучаць дровы. Множанне дробаў.
•••
Бесканечны дзесятковы дроб — дроб з неабмежаванай колькасцю дзесятковых знакаў.
Дзесятковы дроб — дроб, назоўнік якога ёсць цэлая ступень ліку 10 (такі дроб запісваюць без назоўніка, аддзяляючы ў лічніку справа коскай столькі лічбаў, колькі нулёў у назоўніку).
Няправільны дроб — дроб, у якім лічнік большы за назоўнік.
Перыядычны дроб — бесканечны дзесятковы дроб, у якім адна або некалькі лічбаў нязменна паўтараюцца ў адной і той жа паслядоўнасці.
Правільны дроб — дроб, у якім лічнік меншы за назоўнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
animate1 [ˈænɪmət] аdj. fml жывы́; адушаўлёны;
animate beings жывы́я істо́ты;
an animate noun ling. адушаўлёны назо́ўнік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Háuptwort
n -(e)s, -wörter грам. назо́ўнік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
participial
[pɑ:rtəˈsɪpiəl]
adj., Gram.
дзеепрыме́тны
a participial adjective (noun) — дзеепрыме́тны прыме́тнік (назо́ўнік)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
отвлечённый адця́гнены, абстра́ктны;
отвлечённое число́ мат. адця́гнены лік;
отвлечённое и́мя существи́тельное грам. адця́гнены назо́ўнік;
отвлечённый о́браз адця́гнены во́браз.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
скараці́ць, -рачу́, -ро́ціш, -ро́ціць; -ро́чаны; зак.
1. што. Зрабіць кароткім або больш кароткім.
С. артыкул.
С. тэрмін адпачынку.
2. што. Зменшыць колькасна або па велічыні, у аб’ёме.
С. пасевы жыта.
С. расходы.
3. каго (што). Звольніць з работы, службы ў выніку скарачэння штату супрацоўнікаў (разм.).
○
Скараціць дроб — у матэматыцы: падзяліць лічнік і назоўнік на агульны дзельнік.
|| незак. скарача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. скарачэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
odmienić
зак.
1. змяніць, перамяніць;
2. грам. праскланяць (назоўнік); праспрагаць (дзеяслоў)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
эргаты́ўны
(ад эргатыў)
э-ая канструкцыя — сінтаксічная канструкцыя сказа з пераходным дзеясловам, калі назоўнік, што абазначае рэальную дзеючую асобу (агенс), стаіць у эргатыве, а аб’ект — у абсалютным склоне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)