◎ *Няхлю́жы, ныхлюжый ’дрэнны, кепскі’ (брэсц., Нар. лекс.), ніўхалюжый ’няўклюды, нехлямяжы’ (Бяльк.). Гл. няўклюда; чаргаванне⇉можа мець экспрэсіўны характар, параўн. няхлюда ’няўклюда’ (Сцяшк. Сл.), формы з дадатковай вакалізацыяй, магчыма, пад уплывам халь ’дрэнь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

miserable [ˈmɪzərəbl] adj.

1. няшча́сны; жа́ласны; ва́рты жа́лю

2. убо́гі; ке́пскі, дрэ́нны

3. марко́тны, нудлі́вы

4. непрые́мны, благі́

5. мізэ́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

haniebny

1. ганебны, бясслаўны, нікчэмны;

2. вельмі кепскі; дрэнны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gorszyć się

незак.

1. браць кепскі прыклад;

2. абурацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vent​3 [vent] v. fml дава́ць во́лю (пачуццям);

vent one’s ill-humour on smb. спаганя́ць свой ке́пскі настро́й на кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wrongdoing [ˈrɒŋˌdu:ɪŋ] n. fml

1. парушэ́нне (парадку)

2. ке́пскі ўчы́нак, праві́ннасць;

Such wrongdoings should be punished. За такія паводзіны трэба караць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уцярпе́ць, уцярплю, уцярпіш, уцярпіць; зак. (пераважна з адмоўем «не»).

Устрымацца ад якога‑н. дзеяння, учынку; стрымацца. Не ўцярпеў панскі паляўнічы і расказаў людзям, што князь толькі на стаенніку гарцуе, а стралок з яго кепскі. С. Александровіч. — Якім, чаму ты піць не кінеш? Ты ж губіш сябе! Ты ж і сам гэта.. добра бачыш! — не ўцярпеў я. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schwach

a сла́бы, кво́лы; нямо́глы; ке́пскі

ein ~es Gedächtnis — ке́пская па́мяць

~ im Kopf sein — сла́ба ке́міць [ця́міць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дурно́й

1. дрэ́нны, пага́ны, ке́пскі, благі́;

ду́рной вкус дрэ́нны густ;

2. (некрасивый) непрыго́жы; бры́дкі;

3. (глупый) прост. дурны́;

◊

ду́рной глаз пага́нае во́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ховый прост.

1. (плохой, скверный) дрэ́нны, ке́пскі, благі́;

2. (отчаянный, озорной) адча́йны, адва́жны, рызыко́ўны, дзёрзкі, гарэ́злівы, сваво́льны;

а́ховый па́рень адча́йны (адва́жны) хло́пец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)