wrongdoing [ˈrɒŋˌdu:ɪŋ] n. fml

1. парушэ́нне (парадку)

2. ке́пскі ўчы́нак, праві́ннасць;

Such wrongdoings should be punished. За такія паводзіны трэба караць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)