абва́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Памыліцца не ў сваю карысць пры ўзважванні чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Няправільна судзіць на спаборніцтве ў чыю‑н. карысць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спажы́так, -тку, м.

1. Тое, што служыць для харчавання, для ежы, а таксама рэчы, якімі карыстаюцца; маёмасць.

2. перан. Карысць, каштоўнасць.

С. ад кветак вялікі.

3. Карыстанне.

Аддаць людзям на с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэквізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Адабраць (адбіраць) у прымусовым парадку на карысць дзяржавы ці на ваенныя патрэбы.

|| наз. рэквізі́цыя, -і, ж.

|| прым. рэквізіцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Nútzbarkeit

f - кары́сць, прыда́тнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Geméinnützigkeit

f - грама́дская [агу́льная] кары́сць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адчужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Перадаваць (маёмасць) у карысць другой асобы, дзяржавы або грамадскіх арганізацый (афіц.).

2. каго-што. Аддаляць, адасабляць (кніжн.).

Эгаізм адчужае сяброў.

|| наз. адчужэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзесяці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (гіст.).

1. Старая руская мера зямельнай плошчы, роўная 1,09 гектара.

2. Падатак на карысць царквы ў памеры адной дзясятай часткі даходу.

|| прым. дзесяці́нны, -ая, -ае.

Д. надзел зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пацвердзіць фактамі, прывесці пераканаўчыя доказы ў карысць чаго‑н. Абгрунтаваць вывады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

milk​2 [mɪlk] v.

1. даі́ць

2. «даі́ць» (каго-н.), атры́мліваць кары́сць, эксплуатава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)