Nútzbarkeit

f - кары́сць, прыда́тнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Geméinnützigkeit

f - грама́дская [агу́льная] кары́сць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дзесяці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (гіст.).

1. Старая руская мера зямельнай плошчы, роўная 1,09 гектара.

2. Падатак на карысць царквы ў памеры адной дзясятай часткі даходу.

|| прым. дзесяці́нны, -ая, -ае.

Д. надзел зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адчужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Перадаваць (маёмасць) у карысць другой асобы, дзяржавы або грамадскіх арганізацый (афіц.).

2. каго-што. Аддаляць, адасабляць (кніжн.).

Эгаізм адчужае сяброў.

|| наз. адчужэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абгрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пацвердзіць фактамі, прывесці пераканаўчыя доказы ў карысць чаго‑н. Абгрунтаваць вывады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

milk​2 [mɪlk] v.

1. даі́ць

2. «даі́ць» (каго-н.), атры́мліваць кары́сць, эксплуатава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

profit​2 [ˈprɒfɪt] v. fml (by/from) прыно́сіць кары́сць, быць кары́сным; атры́мліваць вы́гаду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пажыві́цца, -ыўлю́ся, -ы́вішся, -ы́віцца; зак. (разм.).

1. Знайсці для сябе якую-н. ежу, пажыву.

Няма дзе курам п.

2. чым. Узяць для сябе што-н. чужое, атрымаць якую-н. карысць з чужога.

П. чужым дабром.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

матывава́ць, -тыву́ю, -тыву́еш, -тыву́е; -тыву́й; -тывава́ны; зак. і незак., што.

Прывесці (прыводзіць) матывы, довады ў карысць чаго-н.

М. свой адказ.

|| наз. матыва́цыя, -і, ж., матывава́нне, -я, н. і матывіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

двая́кі, ‑ая, ‑ае.

Які праяўляецца ў двух розных відах, формах і пад. Дваякі сэнс. Дваякае напісанне. Дваякая карысць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)