ко́лкі I

1. (легко раскалывающийся) ко́лкий;

~кія дро́вы — ко́лкие дрова́;

2. см. калю́чы

ко́лкі II ко́лкий, язви́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

briar [ˈbraɪə] n.

1. калю́чы куст (шыпшыны, ажыны і да т.п.)

2. за́раснік з калю́чых кусто́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папрадзіра́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Прадрацца пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Мяхі папрадзіраліся. Папрадзірацца праз калючы зараснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spítzig

a

1) во́стры

2) перан. калю́чы, з’е́длівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bramble

[ˈbræmbəl]

n.

1) калю́чы куст (ажы́ны, малі́ны)

2) ажы́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папрапо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прапароць што‑н. у многіх месцах, прапароць усё, многае. Папрапорваць шыны. Папрапорваць ногі на калючы дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́сул, ‑у, м.

Разм. Абяцанне. Эх вы, думкі-вывітушкі! Ды няверныя вы служкі: Посул шчасця вам вялікі, А плод — шып калючы, дзікі! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thorny

[ˈӨɔrni]

adj.

1) цярні́сты, калю́чы, пакры́ты це́рнем

2) Figur. цярні́сты, паку́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

poignant [ˈpɔɪnjənt] adj.

1. го́ркі, паку́тлівы;

poignant tears го́ркія слёзы

2. во́стры, е́дкі (з’едлівы), калю́чы;

poignant sarcasm во́стры сарка́зм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kłujący

kłując|y

калючы;

~a uwaga — з’едлівая заўвага

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)