папрапо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прапароць што‑н. у многіх месцах, прапароць усё, многае. Папрапорваць шыны. Папрапорваць ногі на калючы дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)