ныра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Поўнасцю апускацца ў ваду.

2. Лётаючы ў паветры, крута і хутка апускацца ўніз.

3. перан. Хутка знікаць з вачэй і зноў з’яўляцца (разм.).

Месяц зрэдку ныраў за воблакі.

4. У боксе: ухіляцца ад бакавых удараў праціўніка ў галаву.

|| аднакр. нырну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. ныра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Нікбіць ’губіць, нішчыць; ужываць на зло’ (Нас.). Няясна; зыходным здаецца назоўнік ⁺нікба ’знішчэнне, згуба’ ад нікнуць ’знікаць, гінуць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Пачахлі́ць, почэхліць ’хутка пайсці, пашыбаваць’ (ТС). Да na‑ і f чахаць < мрасл. taxati ’знікаць’ (Мартынаў, Слав. акком., 124), у якім суфікс ‑л‑ мае значэнне імгненнасці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vanish [ˈvænɪʃ] v.

1. зніка́ць, прапада́ць;

vanish without trace зні́кнуць бяссле́дна;

vanish in the dark зні́кнуць у це́мры

2. выміра́ць; зніка́ць;

Many types of animals have vanished completely. Шмат якія віды жывёл цалкам вымерлі.

♦

vanish into thin air/the blue ≅ прапа́сці як тума́н, прапа́сці як цень на вадзе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

entwéichen

* vi (s) аддаля́цца, зніка́ць (з вачэй), уцяка́ць (адкуль-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Ніква́ ’топкае балота, дрыгва’ (ТС). Вытворнае ад нікнуць ’гінуць, знікаць’ (гл.) паводле тыповай для назваў балот словаўтваральнай мадэлі, параўн. маква, багва і пад., сэнс — ’гіблае балота’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скрыва́ться

1. хава́цца; (исчезать) зніка́ць;

2. перен. таі́цца, скрыва́цца;

3. страд. хава́цца; уто́йвацца, таі́цца, скрыва́цца; см. скрыва́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утека́ть несов.

1. (о жидкости) выцяка́ць;

2. перен., разг. (миновать) міна́ць; (проходить) прахо́дзіць; (исчезать) зніка́ць; см. уте́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касава́цца, касуецца; незак.

1. Зал. да касаваць.

2. Разм. Знікаць, траціцца. Рэдка здараецца, што мяжа паміж перакладам і арыгіналам касуецца. Лужанін.

3. Абл. Бянтэжыцца, губляцца. Маленькія вочкі .. [Грыгарца] ўжо замасліліся, але ён не пасаваўся перад чаркамі і ліў іх, як у бочку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niknąć

nikn|ąć

знікаць;

chory ~ie w oczach — хворы марнее на вачах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)