зніка́ць

1. (перастаць існаваць) (ver)schwínden* vi (s);

2. (з поля зроку) sich verlíeren*; aus dem Blíckfeld verschwínden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зні́кнуць гл. знікаць;

ён зні́к у нато́ўпе er táuchte im Gedränge únter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verdúften

vi (s)

1) выдыха́цца; разм. зніка́ць

2) (тс. (sich))

разм. зніка́ць (пра чалавека)

verdúfte! — зні́кні!, вымята́йся!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ве́чнасць ж. Éwigkeit f -;

зніка́ць у ве́чнасці spúrlos verschwínden*;

разм. цэ́лая ве́чнасць éine Éwigkeit lang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verfláckern

vi (s) згара́ць, зніка́ць у по́лымі; га́снуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dahínschwinden

* vi (s)

1) зніка́ць

2) марне́ць, чэ́знуць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entwéichen

* vi (s) аддаля́цца, зніка́ць (з вачэй), уцяка́ць (адкуль-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schwínden

* vi (s)

1) змянша́цца, зніка́ць

2) усыха́ць, збяга́цца (пра тканіну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verdámpfen

vi (s)

1) выпа́рвацца, ператвара́цца ў па́ру

2) перан., разм. зніка́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verschütt géhen

* vi (s) разм.

1) прапада́ць, зніка́ць; гі́нуць

2) папа́сціся, быць арыштава́ным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)