stifle [ˈstaɪfl] v.

1. душы́ць, заглуша́ць; задыха́цца;

a stifling day ду́шны дзень;

be stifled by smoke задыха́цца ад ды́му

2. стры́мліваць (пазяханне, слёзы і да т.п.);

stifle a revolt задушы́ць паўста́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scotch​3 [skɒtʃ] v. выво́дзіць са стро́ю; абясшко́джваць; спыня́ць, знішча́ць (што-н.);

scotch a mu tiny задушы́ць паўста́нне;

scotch a snake вы́рваць джа́ла ў змяі́;

scotch arumour спыні́ць чу́ткі (пра што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zúschnüren

vt

1) зашнуро́ўваць

2) сця́гваць, сці́скваць

j-m die Kéhle ~ — задушы́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erstícken

1.

vt задушы́ць

2.

vi (s) задыха́цца; душы́цца, захлына́цца

vor Láchen ~ — захлына́цца ад сме́ху

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак.

1. каго-што. Затрымаць, зашчаміць, абхапіўшы з усіх бакоў.

З. манету ў кулаку.

З. болт у ціскі.

2. што. Шчыльна заткнуць, сціснуўшы.

З. вушы далонямі.

З. рот (таксама перан.: не даць свабодна выказацца).

3. што. Паменшыць у аб’ёме або зрабіць больш тугім, сціснуўшы.

З. вузел.

4. перан., каго-што. Абмежаваць свабоду ў чым-н., перашкодзіць развіццю, праяўленню чаго-н.

З. крытыку.

З. ініцыятыву.

5. каго. Ціскаючы, замучыць, задушыць (разм.).

З. у натоўпе.

|| незак. заціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

choke​2 [tʃəʊk] v.

1. душы́ць; душы́цца; задыха́цца;

choke to death задушы́ць, удушы́ць

2. заглуша́ць;

choke a fire тушы́ць во́гнішча, касцёр, аго́нь;

choke a plant заглуша́ць раслі́ну

3. загрува́шчваць;

choke the highway ствара́ць зато́р на аўтамагістра́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

затапта́ць

1. (растаптаць) zerstámpfen vt, zertréten* vt; áustreten* vt (вогнішча); erdrücken vt (задушыць);

2. (утаптаць што-н.) (hin)éinstampfen vt, (hin)éintreten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заре́зать сов.

1. зарэ́заць; (о свиньях — ещё) закало́ць; (загрызть) прост. задушы́ць; зарэ́заць;

2. перен. зарэ́заць;

◊

заре́зать без ножа́ зарэ́заць без нажа́;

хоть заре́жь хоць зарэ́ж;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́піць, ску́плю, ску́піш, ску́піць; зак., каго-што.

Разм. Сабраць разам, у адно месца; стоўпіць. Скупіць вакол сябе людзей.

скупі́ць, скуплю́, ску́піш, ску́піць; зак., што.

Купіць што‑н. (усё, многае). Біржавыя спекулянты гатовы задушыць адзін другога, каб толькі самому скупіць акцыі, курс якіх пачынае павышацца. Новікаў. У знаёмых крамнікаў.. [Валерый] скупіў усе косы і паляўнічыя стрэльбы і тайком пераправіў іх у Сайкаву леснічоўку. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздушы́ць

1. zerdrücken vt, zerquétschen vt, zermáhlen vt; überfáhren* vt (пераехаць);

раздушы́ць наго́ю zertréten* vt;

2. (задушыць) erdrücken vt;

3. перан. разм. (нанесці паражэнне) zerschméttern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)