Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
knell
[nel]1.
n.
1) хаўту́рны звон
2) жало́бны гук
3) дрэ́нная прыме́та, дрэ́нны знак
2.
v.i.
1) звані́ць на хаўту́рах
2) злаве́сна гуча́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
маршIсущ.в разн. знач. марш, род. ма́ршу и (о музыкальном произведении, части лестницы) ма́рша м.;
церемониа́льный марш цырыманія́льны марш;
на марше на ма́ршы;
трау́рный маршжало́бны марш;
с марша з ма́ршу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Каве́нчыцца ’мучыцца, пакутаваць ад болю’, ’пакутаваць з кім-н.’ (лаг., КЭС; Нас.), ковэнчыцца ’мучыцца’ (Шатал.), кавенчыць ’мучыць’ (Нас.), кавенчэння, кавенчання ’агонія’ (Нас., Яруш.). Польск.kawęczeć, kawęczyć ’доўга хварэць, мучыцца і да т. п.’, ст.-польск.skawęczeć ’змарнець’, славац.дыял. (усх.) kavenčec ’тс’. Слаўскі (2, 107) лічыць славац. і бел. роднаснымі да польск. слова, аднак для гэтага няма падставы; паводле лінгвагеаграфічиага і фанетычнага крытэрыю, бел. і славац. патрэбна разглядаць як паланізмы. Паводле Слаўскага, там жа, польск.kawęczeć суадносіцца са старым дзеясловам kavъkati і першапачаткова азначала ’енчыць, падаваць жалобны голас’. Ён прыводзіць рус.дыял.кувякать ’енчыць, плакаць’ і лічыць, што тут мела месца расшырэнне кораня ‑ęcz‑, ‑ęk, падрабязней гл. Слаўскі, 2, 108.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
weed
I[wi:d]1.
n.
1) зе́льле, пустазе́льле n.
2) informal тыту́нь -ю́m.
3) informal марыхуа́на f.
2.
v.t.
пало́ць
•
- weed out
II[wi:d]
n.
жало́бны ўбо́р, жало́бная павя́зка
•
- widow’s weeds
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
маршIм.
1. Marsch m -(e)s, Märsche;
урачы́сты марш Parádemarsch m;
цырыманія́льны марш Zeremoniálmarsch m;
2.вайск. (паходны рух) Marsch m -(e)s, Märsche;
фарсі́раваны маршÉilmarsch m, Gewáltmarsch m;
3.муз. Marsch m -(e)s, Märsche;
жало́бны марш Tráuermarsch m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нагада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1.каго-што. Паказацца падобным на каго‑, што‑н. Косця ў гэты момант нагадаў Веры пакрыўджанае дзіцё, і ёй захацелася зрабіць яму што-небудзь прыемнае.Шыцік.Раптам, аднекуль зверху, данёсся жалобны пералівісты звон, які нагадваў звон маленькага ляснога вадаспада.Аляхновіч.
2.што, прашто, абчым, здадан.сказам і без дап. Напомніць каму‑н. пра што‑н., выклікаць успамін. Заспявалі пеўні, як гарністы, Нагадалі, што ўставаць пара.Скарынкін.У кішэньках астаткі махоркі Нагадалі мне восені пах.Хведаровіч.Помнік, што ўзняўся да зор, Парой нагадае былое...Кляўко.
3.што і без дап.Разм. Успомніць. У аповесці ёсць час — другая палова дваццатых гадоў, ёсць тапаграфія мясцовасці, ёсць добра выпісаны пейзаж. Варта нагадаць хоць бы ваколіцы Зялёнай Дубровы.Шкраба.Часамі, калі ў думках нагадаеш тую раннюю пару, уяўляюцца ласкавыя рукі маці.Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сходм. (пасяджэнне) Versámmlung f -, -en; Fórum n -s, -ra і -ren;
агу́льны сход Vóllversammlung f; Generálversammlung f, Háuptversammlung f;
агу́льны сход супрацо́ўнікаўállgeméine Belégschaftsversammlung, Betríebsversammlung f;
справазда́чны сход Jáhresversammlung f, Versámmlung mit Réchenschaftslegung;
справазда́чна-вы́барны сход Jáhreshauptversammlung f, Wáhlversammlung mit Réchenschaftslegung;
закры́ты сход intérne [geschlóssene] Versámmlung;
урачы́сты сход Féstsitzung f -, -en, Féstakt m -(e)s, -e;
урачы́ста-жало́бны сход Gedénkfeier f -, -n;
склі́каць сходéine Versámmlung éinberufen*;
право́дзіць сходéine Versámmlung ábhalten*;
распусці́ць сходéine Versámmlung áuflösenn
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сумны, невясёлы, нярадасны, бязрадасны, сумотны, смутны, засмучаны, маркотны, замаркочаны, журботны, нудны, тужлівы, горасны, жалобны, жаласны, жаласлівы, няўцешны, панылы, пануры; хаўтурны (разм.); жалосны (абл.); чорны, цёмны, змрочны, хмурны, пахмурны, хмуры, пахмуры, спахмурнелы, схмурнелы, нахмураны, меланхалічны, мінорны (перан.) □ як хмара, як пад зямлёй, не ў гуморы
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
су́мны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адчувае сум, смутак; смутны, маркотны. Надзя .. была сумная і сядзела моўчкі, у яе сёння была непрыемная размова з бацькам.Шахавец.// Які мае схільнасць смуткаваць. [Веры Антонаўне] ўспамінаўся першы муж — сумны дома і апатычны на рабоце.Карпаў.
2. Які выражае сум, смутак. [Вера] выходзіць з машыны. Бледная, з вялікімі сумнымі вачыма.Мікуліч.Джыавані хацеў сказаць, што ён павінен быў сустракаць чалавека, але, зірнуўшы на сумныя твары сваіх блізкіх, прамаўчаў.Лынькоў.— Мо недзе прыпыніліся яны [сыны], Салодка спяць, а сумны матчын голас Хіба ўстрывожыць светлыя іх сны?Кірэенка.//Жалобны, смутны. Вось сумнае наша застолле — Старыя, малыя сышліся, І пара да самае столі Стаіць над жалобнаю місай.Вітка.
3. Які мае ў сабе што‑н. сумнае; поўны суму. Паплылі думкі, сумныя, адчайныя, нейкія недарэчныя.Гамолка./узнач.наз.су́мнае, ‑ага, н.Разам з усім станоўчым, радасным, што сустракалі [дэлегаты] ў сваім падарожжы, было нямала і сумнага.Брыль.// Які праходзіць у смутку, суме; бязрадасны, цяжкі. Сумнае дзяцінства. □ Два лёсы — новы і стары; сённяшняе жыццё як процілегласць сумнаму мінуламу.Перкін.// Непрыемны, прыкры. Сумныя весткі. □ Я стаў перад сумным фактам: многае з таго, што раней пісалася, прыйшлося абмінуць, у кніжку не ўключыць.Скрыган.[Рыма:] — Я з сумнаю навіною да вас...Гартны.
4. Які выклікае, навявае сум, смутак. Тракт сумны загушкаў Паэта ў дарозе. Прыпынак. І — Пушкін Ужо на Лучосе.Калачынскі.Узышоў месяц і ліў над зямлёй сваё сумнае серабрыстае святло.В. Вольскі.
5. Які выклікае нуду; нецікавы. Ніколі раней .. [Маша] не чула ад .. [Васіля] гэткіх слоў і лічыла чалавекам сухаватым, .. сумным у жыцці.Шамякін.На момант работа здалася Ларысе сумнай і непатрэбнай.Даніленка.
6. Заганны, нядобры; ганебны. Сумная слава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)