Пазы́ка ’выдача ў доўг на пэўных умовах грошай, рэчаў і інш., а таксама грошы, рэчы і інш., узятыя ў доўг’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Гарэц., Мядзв., Грыг., Шат., Бяльк., Мат. Гом.), пазы́чка ’талака’ (ДАБМ, 905). З польск. pożyczka, або аддзеяслоўнае ўтварэнне ад пазычыць. Адносна з гл. зычыць. У бел. м. слова з’явілася ў сярэдзіне XIX ст. (Гіст. лекс., 238).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

arrears [əˈrɪəz] n. pl. запазы́чанасць; доўг; даўгі́;

be in arrears мець запазы́чанасць;

rent arrears запазы́чанасць па квартпла́це

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dług, ~u

м. доўг; запазычанасць;

zwrócić dług — вярнуць (аддаць) доўг;

spłacić dług — разлічыцца з даўгамі;

zaciągnąć dług — рабіць даўгі;

tonąć w ~ach — патанаць ў даўгах;

dług państwowy — дзяржаўны доўг;

dług zagraniczny — знешні (замежны) доўг; знешняя запазычанасць;

dług honorowy — доўг гонару;

mieć dług wdzięczności wobec kogo — быць абавязаным каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zurückerstatten

vt вярну́ць (доўг); пакры́ць (выдаткі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

паві́нен, -нна, у знач. вык.

1. каму. Абавязаны аддаць доўг.

Сусед мне п. пяцьдзясят рублёў.

2. з інф. Абавязаны зрабіць што-н.

Мы павінны змагацца за мір.

3. з інф. Пра тое, што адбудзецца абавязкова, непазбежна або мяркуецца адбыцца.

Ён п. хутка з’явіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адшы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́ты; зак. (разм.).

1. што і без дап. Скончыць шыць.

2. Адпрацаваць шыццём узамен за што-н.

А. за доўг.

3. каго-што (разм.). Адахвоціць, прымусіць спыніць заляцанні; пазбавіцца ад каго-н.

А. кавалера.

|| незак. адшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адара́ць, -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; -ара́ны; зак., што.

1. Папрацаваць пэўны час на ворыве; адпрацаваць на ворыве ўзамен за што-н.

А. цэлы дзень.

А. за доўг.

2. Узараць нанава поле, на якім загінулі пасевы.

|| незак. адво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неапла́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не можа быць аплачаны. Неаплатны рахунак. Неаплатная праца.

2. перан. Вельмі значны, большы за любую ўзнагароду. Неаплатная паслуга. Неаплатны доўг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

on credit

напаве́р, у доўг, у крэды́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

адпра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак.

1. Прадучы, паменшыць, спрасці нейкую колькасць ільну, воўны і пад.

2. Адрабіць за што‑н. прадзеннем. Адпрасці за доўг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)