Вусці́льна ’дзяржанне ў восцях’ (нараўл., Арх. ГУ). Ад восцільно ’тс’; гл. во́сці, з лабіялізацыяй о пад уплывам папярэдняга зычнага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мяце́льнік ’дзяржанне ў мятле’ (паст., Сл. ПЗБ). Да мятли© (гл.). Аб суфіксе ‑льнік гл. Сцяцко, Афікс. наз., 52.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

głowica

ж.

1. ручка, дзяржанне, дзяржальна;

głowica miecza — дзяржанне мяча;

2. архіт. капітэль;

3. верхавіна, галоўка; наканечнік;

głowica bojowa — боегалоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nasada

ж.

1. заснаванне, аснова;

2. ручка, тапарышча, дзяржанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Hálter

m -s, -

1) ру́чка (для пяра)

2) тэх. трыма́льнік, дзяржа́нне, кля́мар; апо́ра, штатыў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Мы́лка ’ручка вясла, мылка’ (Бяльк.). Рус. арханг. мылка ’дзяржанне вясла, шаста’. Усх.-бел. — паўн.-рус. ізалекса. Магчыма, уграфінізм. Параўн. эст. möla, карэльск., фін. melą ’вясло’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Вілковішча, вылко́вишчэ ’дзяржанне ў вілах для сена, гною’ (палес., Выг.). Да вілкі (гл.). Расшыраны суфікс ‑ов‑ішч‑а служыць для ўтварэння Nomen loci ’месца, на якім трымаюцца, знаходзяцца вілкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́гач ’дзяржанне, ручка ў касе’, ’дышаль у возе для валоў’ (ПСл) — адсубстантыўны назоўнік з суф. ‑ačь (Слаўскі, SP, 102). Параўн. балг. рога̀че ’ручкі ў плузе’. Да рог 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пу́гальна (puhalno) ’ручка біча, пугі’ (Тарн.). Ад пуга 1 па тыпу касільна ’дзяржанне касы’, пужальна ’пугаўё’, магчыма, пад уплывам вядомай на Палессі “дэпалаталізацыі” ж: угэ < ужэ, няўго < пяўжо і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

osadka

ж.

1. ручка; дзяржанне;

2. бат. кветаложа;

3. бат. завязь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)