вы́хіліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Выставіць, паказаць з-за ўкрыцця. Выхіліць галаву з-за вугла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадаражы́ць

выставіць высокі кошт і праз гэта не прадаць што-небудзь і без прамога дапаўнення (у значэнні перадаражыцца)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перадаражу́ перадаражы́м
2-я ас. перадаражы́ш перадаражыце́
3-я ас. перадаражы́ць перадаража́ць
Прошлы час
м. перадаражы́ў перадаражы́лі
ж. перадаражы́ла
н. перадаражы́ла
Загадны лад
2-я ас. перадаражы́ перадаражы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перадаражы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Выбруха́ніццавыставіць жывот наперад з гонару’ (Нас.). Да бру́ха ’жывот’, бруха́н ’чалавек з вялікім жыватом’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́сарам ’сарамнавата’ (Нас.), параўн. укр. посоромитивыставіць на сорам’, польск. posromić ’зняважыць, зняславіць, выставіць на сорам’, ст.-польск. posromać ’прысароміць’. Адвербіялізаванае > Тварэнне ад пасароміць ’пасарамаціць; зняславіць’, гл. сорам. Падобным чынам у кантэксце адвербіялізаваўся польск. wstyd ’тс’. Прыстаўка па‑ надае значэнне меншай ступені праяўлення якасці, параўн. no‑мала ’малавата’, по‑многа ’мнагавата’, по‑ценко ’танкавага’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заса́да ж., в разн. знач. заса́да;

зрабі́ць ~ду — устро́ить заса́ду;

вы́ставіць ~ду — вы́ставить заса́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́стаўка1 (БРС). Запазычанне з рус. выставка ’тс’ (Гіст. мовы, 2, 144).

Вы́стаўка2 (выстовка, вустоўка, вустовка) ’гестка, устаўка’ (Шатал.). Ад выставіць (гл. ставіць) з дапамогай суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павыстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. Выставіць што-н. устаўленае ў многіх месцах, усюды.

П. падвойныя рамы з вокнаў.

2. што. Падаўшы ўперад, высунуць, паставіць для агляду, карыстання ўсё, многае.

П. рукі.

П. экспанаты.

3. каго. Выгнаць адкуль-н. усіх, многіх.

П. свавольнікаў за дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́касаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абл. Вызваліўшыся ад усяго, што перашкаджае, выставіць, паказаць. Чарэшня звісла цераз плот, Жаўцее цындалея, Гарбуз свой выкасаў жывот І на прыгрэбцы грэе. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

najeżyć

najeży|ć

зак.

1. натапырыць;

kot ~ł sierść — кот натапырыў поўсць;

2. наставіць; выставіць наперад;

~ć bagnety — выставіць штыкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мазу́рык, ‑а, м.

Разм. Злодзей, махляр, ашуканец. Юрый маўчаў. У ім закіпала злосць. Гэты мазурык [Плішчынскі], які перад вайной трапіў у лагер за дробную кражу, хоча выставіць сябе яго выратавальнікам. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)