парка́н

(польск. parkan, ад с.-в.-ням. parkan)

драўляная агароджа, плот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Umfríedung, Umfríedigung

f -, -en агаро́джа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Umzäunung

f -, -en агаро́джа, плот

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dórnhecke

f -, -n калю́чая агаро́джа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinfriedung, Éinfriedigung

f -, -en агаро́джа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гарадзьба́, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. гарадзіць (у 1 знач.).

2. Агароджа, плот. І не курыўся доўга дым Над гарадзьбой і гарадзішчам. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замёт, ‑а, М ‑мёце, м.

Абл. Агароджа з тонкага бярвення, закладзенага ў шулы. Панурыя гнядыя коні выйшлі за вароты і стаялі доўга ля замёта. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міясе́пты

(ад мія- + лац. saeptum = агароджа)

злучальнатканкавая праслойка паміж парнымі мышачнымі міямерамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трэлья́ж

(фр. treillage)

1) трохстворкавае люстэрка;

2) тонкая агароджа, увітая павойнымі раслінамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Плышчагі́ (плышчагы) ’агароджа з цесна складзеных жэрдак’ (Клім.). Відаць, першапачаткова гэта была агароджа з бярвенняў, т. зв. ’прасла”, у якім плоскія бярвенні укладаліся ў шулы. У такім выпадку — да плашчак (гл.) < плоскі. Пачатковае плы⇉пад уплывам лексемы плыт = плот ’плот, агароджа’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)