Molch
m -(e)s, -e
1) заал. салама́ндра, трыто́н
2) жарт. дзіва́к, мі́лы чалаве́к
3) агі́дны чалаве́к, пачва́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Pósse
f -, -n
1) злы жарт, злы́я шту́кі, сваво́льства
2) тэатр. фарс
~n tréiben* [réiben*] — стро́іць ду́рня, дурэ́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Mahl
n -(e)s, -e i Mähler абе́д, яда́, бясе́да, банке́т
ein ~ der Götter — часцей жарт. часту́нак баго́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
jest
[dʒest]
1.
n.
1) жарт -у m.
2) по́сьмех -у m., насьміха́ньне, высьме́йваньне n., насьме́шка f.
3) прадме́т насьме́шак, пасьме́шышча n.
in jest — жа́ртам, непава́жна, не ўсур’ёз
2.
v.i.
1) жартава́ць, дасьці́пнічаць
2) паджарто́ўваць з каго́
3.
v.t.
высьме́йваць, насьміха́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
quiz
[kwɪz]
1.
v.t.
1) экзамэнава́ць пыта́ньнямі; спраўджа́ць чые́-н. ве́ды
2) высьме́йваць, перадра́жніваць, паджарто́ўваць
2.
v.i.
насьміха́цца з каго́-н.
3.
n.
1) нефарма́льны пісьмо́вы або́ ву́сны экза́мэн; спраўджа́льная рабо́та
2) насьме́шнік -а m., насьме́шніца f.
3) жарт -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tynf
м. гіст. тынф (старажытная манета);
dobry żart ~a wart — прык.. добры жарт узнагароды варты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
papa
I
ж. толь
II м. уст. жарт.
тата; татка
III ж. разм.
зяпа; морда
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
chrzcić
незак.
1. хрысціць;
2. перан. называць;
chrzcić wino (mleko) жарт. разбаўляць віно (малако) вадой
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
чо́ртаў Téufels-;
чо́ртава про́цьма разм úngeheure [ríesige] Ménge;
чо́ртава насе́нне Téufelsbrut f -; Téufelssippschaft f -;
чо́ртааў ту́зін жарт Téufelsdutzend n -(e)s, -e, dréizehn;
чо́ртаавае ко́ла Ríesenrad n -(e)s, -räder
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Вурва́лак ’кусок палена, цурбалак’ (дзярж., З нар. сл.; Нар. сл.). Ад вы́рваць ’адарваць, аддзяліць’ з пераходам ы > у, гл. вы́рвалак ’вялікі кавалак’ (Бяльк.), або урва́ць ’захапіць, адарваць’; параўн. урвала́ ’жарт, каламбур’ (сакольск., Арх. Федар.), што адпавядае польск. kawał ’тс’ (і ’кусок, кавалак’). Параўн., аднак, бурва́лак ’палена і інш.’ (гл.), для якога ўказваюць літоўскую крыніцу (Арашонкава і інш., БЛ, 3, 36), і паралельныя формы гродз. ушва́лак і бушва́лак ’кусок палена’ (Цых., ад *шваліць?), брагін. ушва́рак ’тс’ (Шатал., ад шва́рнуць ’шпурнуць’?) і інш., адносна спарадычнай замены в на б у ізаляваных словах параўн. Машынскі, Kultura, 2, 2, 856, 884.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)