1.толькімн. (фа́нты, ‑аў). Гульня, удзельнікі якой у якасці штрафу выконваюць тыя ці іншыя жартаўлівыя заданні. Вечар скончыўся гульнямі. Селі гуляць у «фанты».Колас.
2.Прадмет, уладальніку якога паводле жараб’ёўкі прызначаецца як штраф пэўнае, звычайна жартаўлівае, заданне. // Заданне, якое даецца ўдзельніку гульні ў якасці штрафу.
[Ад ням. Pfand — заклад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шасцігра́ннік, ‑а, м.
Геаметрычнае цела, абмежаванае шасцю гранямі. Тоўстым драўляным цурбалкам надавалі форму шасціграннікаў, накшталт цяперашніх алоўкаў.Жычка.//Прадмет у форме такога геаметрычнага цела. Тупала падхапіўся, загрымеўшы крэслам, абурана кінуў аловак, і шасціграннік пакаціўся па доўгім стале з дробным стукам, але не ўпаў на падлогу, спыніўся на самым краі.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
матэ́рыя
(лац. materia)
1) навакольны свет, які ўспрымаецца нашымі пачуццямі і існуе незалежна ад іх;
2) рэчыва, з якога складаюцца фізічныя целы;
3) тканіна;
4) перан.прадмет размовы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
desire
[dɪˈzaɪr]1.
v.
1) жада́ць, хаце́ць; пра́гнуць
2) патрабава́ць
2.
n.
1) жада́ньне n.; пра́га f.
2) прадме́т жада́ньня
3) пажа́длівасьць f. (у сэксуа́льным сэ́нсе), жадо́ба f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ambition
[æmˈbɪʃən]
n.
1) амбі́цыя f., сла́валю́бства n.; імкне́ньне да паша́ны (сла́вы, ула́ды)
2) прадме́т жада́ньня
His ambition was to become a writer — Яго́ным імкне́ньнем было́ стаць пісьме́ньнікам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
1. Адзець, нацягнуць на сябе або на каго‑н. адзенне, абутак і пад. Надзець валёнкі. Надзець шапку на галаву. □ [Люба] скінула з сябе зрэбную і палатаную бялізну і надзела новую, тонкую.Чорны.Шэмет устаў, надзеў плашч і выйшаў у калідор.Лобан.// Нацягнуць чахол, футляр і пад. на што‑н. Надзець чахол на піяніна.
2. Уздзець, прыладзіць які‑н. прадмет на каго‑, што‑н. Надзець клямку на прабой. Надзець акуляры. □ Мікола надзеў на каня аброць, вывеў на двор.Новікаў.Саўку надзелі наручнікі, абкружылі яго моцным канвоем і прывялі ў пакой допытаў.Колас.// Насадзіць каго‑, што‑н. на які‑н. прадмет. Крыху азяблымі пальцамі [хлопец] надзеў чарвячка, закінуў вуду і зноў заглядзеўся на птушак.Ляўданскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укра́саж.рэдк.
1. (прадметупрыгожвання) Schmuck m -(e)s, -e, Schmúckwerk n -(e)s, -e, Verzíerung f -, -en; Zíerde f -, -n (тс.перан.);
2. (гордасцькаго-н., чаго-н.) Schönheit f -, -en, Pracht f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вы́вазм.
1.Ábfuhr f -, -en; Ábtransport m -(e)s;
2.эк.Áusfuhr f, Expórt m -(e)s, -e;
вы́ваз капіта́лу Kapitálexport m;
прадме́т вы́вазуÁusfuhrartikel m -s, -;
вы́ваз перавыша́е ўвозÁusfuhr überstéigt die Éinfuhr
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
наво́кал
1.прысл. Усюды, з усіх бакоў, кругом.
Агледзецца н.
2.прыназ. з Р. Ужыв. для выражэння прасторавых адносін пры назве асобы, прадмета або месца, з усіх бакоў якога адбываецца пэўнае дзеянне ці размяшчаецца што-н.
Абысці н. саду.
Н. агню сядзелі людзі.
3.прыназ. з Р. Ужыв. для выражэння аб’ектных адносін: указвае на асобу, прадмет ці паняцце, якое з’яўляецца аб’ектам пэўнага працэсу або дзеяння.
Гутарка ідзе н. аднаго пытання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пыта́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Зварот, які патрабуе адказу.
Адказаць на п.
Прамое п.
2. Тое ці іншае становішча, акалічнасць як прадмет вывучэння і меркавання, задача, якая патрабуе вырашэння, праблема.
Аграрнае п.
Нацыянальнае п.
3.чаго. Справа, акалічнасць, якая датычыцца чаго-н., залежыць ад чаго-н.
П. жыцця і смерці (надзвычай важная справа).
○
Адкрытае пытанне — нявырашанае пытанне.
Рытарычнае пытанне — стылістычны прыём у мове: сцверджанне ў форме пытання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)