Verbum

міжабласны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які існуе, адбываецца паміж абласцямі. Міжабласныя перавозкі.

2. Агульны для некалькіх абласцей. Міжабласная завочная школа.

міжбібліятэ́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да некалькіх бібліятэк. Міжбібліятэчны абанемент.

2. Які адбываецца паміж бібліятэкамі. Міжбібліятэчны абмен.

паддо́пытнасць, ‑і, ж.

1. Знаходжанне пад следствам.

2. Спец. Размежаванне паўнамоцтваў на правядзенне крымінальных спраў паміж рознымі органамі расследавання.

палітбюро́, нескл., н.

Палітычнае бюро; кіруючы партыйны орган, які выбіраецца на пленуме ЦК і дзейнічае ў перыяд паміж пленумамі.

паля́не, ‑ян.

Усходнеславянскае племянное аб’яднанне, якое ў 6–9 ст. займала тэрыторыю лесастэпавага Прыдняпроўя паміж вусцямі Дзясны і Росі.

перасвары́ць, ‑свару, ‑сварыш, ‑сварыць; зак., каго.

Пасварыць каго‑н. з кім‑н., з усімі, многімі. Перасварыць братоў паміж сабою.

прабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., што.

1. Выбрыць палоску паміж чым‑н.

2. і без дап. Брыць некаторы час.

равелі́н, ‑а, м.

Асобнае самкнутае фартыфікацыйнае збудаванне трохвугольнай формы, размешчанае перад крапасным ровам паміж бастыёнамі. Аляксееўскі равелін Петрапаўлаўскай крэпасці.

[Фр. ravelin.]

разгу́лле, ‑я, н.

Разм. Разгул. Разгулле буйнае мяцеліц, прастор аснежаных палёў, нямая ціш сцюдзёнай белі паміж аснежаных кустоў. Машара.

фрыкаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

У мовазнаўстве — які ўтвараецца шляхам трэння паветра ў шчыліне паміж збліжанымі моўнымі органамі (пра гукі); шчылінны.

[Ад лац. fricare — церці.]