уразуме́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак., што.

1. Зразумець, ахапіць розумам. Уразумець ісціну.

2. Асэнсаваць што‑н. Уразумець свой патрыятычны абавязак. □ Азірнуцца і ўразумець, што з табою здарылася, ці жывая ты — няма калі... Няма калі перавесці дух і азірнуцца на казачную прыгажосць падземнага царства. Васілевіч. Але ў гэты момант адбылося нешта такое, чаго Мірон зусім уразумець не мог. Маўр.

3. Усвядоміць, зразумець што‑н. Уразумець свае памылкі. □ [Брат] яшчэ не мог уразумець Зосінага ўчынку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старт

(англ. start)

1) момант пачатку спартыўных спаборніцтваў (па бегу, плаванні і г. д.) або ўзлёту лятальнага апарата (ракеты, касмічнага карабля);

2) месца, з якога пачынаюцца спаборніцтвы па хадзьбе, бегу, яздзе, плаванні (напр. выйсці на с.);

3) перан. пачатак, зыходны пункт пры адліку якой-н. падзеі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

exact​1 [ɪgˈzækt] adj.

1. дакла́дны; акура́тны;

the exact date/amount дакла́дная да́та/ко́лькасць;

the exact time дакла́дны час;

at that exact moment акура́т у гэ́ты мо́мант;

to be exact дакла́дней (ка́жучы);

She has worked here for several years, four to be exact. Яна працуе тут некалькі гадоў, дакладней чатыры.

2. акура́тны; пунктуа́льны (пра людзей)

3. дакла́дны (пра навукі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

very​1 [ˈveri] adj.

1. той са́мы; менаві́та, якра́з той;

at that very moment у той са́мы мо́мант;

the very minute менаві́та цяпе́р;

the very thing то́е, што трэ́ба

2. са́мы;

from the very beginning з са́мага пача́тку

3. (ужываецца для падкрэслівання) сам па сабе́, на́ват;

the very idea of travelling на́ват ду́мка аб падаро́жжы;

the very truth чы́стая пра́ўда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дублёр

(фр. doubleur)

1) той, хто паралельна з кім-н. выконвае адну і тую ж работу і ў патрэбны момант можа замяніць яго (напр. д. касманаўта, д.-шафёр);

2) акцёр, які замяняе асноўнага выканаўцу ролі, а таксама кінаакцёр, які ўдзельнічае ў дубліраванні кінафільма;

3) другі састаў спартыўнай каманды, які з’яўляецца рэзервам для асноўнага саставу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

свабо́дны, -ая, -ае.

1. Які карыстаецца свабодай, валодае незалежнасцю, суверэнны.

Свабодныя рэспублікі.

2. Незалежны, не звязаны ні з кім якімі-н. абавязкамі, адносінамі.

С. перакладчык.

С. мастак.

3. Які не ведае перашкод, абмежаванняў, не абмежаваны пэўнымі нормамі.

Рашучыя свабодныя паводзіны.

Свабодныя адносіны.

4. Які працякае, адбываецца лёгка, без замінак.

Свабоднае дыханне.

Свабодныя рухі рукамі.

Свабодна (прысл.) гаварыць на кітайскай мове.

5. Нікім або нічым не заняты; вольны.

Свабоднае месца ў партэры.

Свабодныя рукі (нічым не занятыя).

6. Не цесны.

Свабоднае паліто.

7. Прасторны, раскошны.

У тэатры прыгожа і свабодна (прысл.).

8. разм. Які не знаходзіцца ў дадзены момант у карыстанні.

Пакой с.

Свабодныя грошы.

9. Які ні да чаго не прымацаваны, ні з чым не злучаны.

С. канец ланцуга.

|| наз. свабо́днасць, -і, ж. (да 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

being

[ˈbi:ɪŋ]

1.

n.

1) быцьцё n.; існава́ньне, жыцьцё n.

A new era came into being — Пачала́ся но́вая э́ра

2) нату́ра, істо́та f.

3) асо́ба f., жыво́е стварэ́ньне

2.

adj.

цяпе́рашні, суча́сны

for the time being —

а) у гэ́ты мо́мант, цяпе́р

б) паку́ль што

3.

v., pres. p. of be

The dog is being fed — Цяпе́р якра́з ко́рмяць саба́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tick

I [tɪk]

1.

n.

1) ці́каньне n. (гадзі́ньніка)

2) informal мо́мант -у m., хвілі́нка f.

I’ll be with you in a tick — Я прыйду́ за хвілі́нку

3) пту́шка f. (значо́к)

2.

v.i.

ці́каць

3.

v.t.

пазнача́ць пту́шкай

•

- tick off

II [tɪk]

n., Zool.

клешч кляшча́ m.

III [tɪk]

n.

1) на́сыпка f., сяньні́к сеньніка́ m.

2) informal гл. ticking

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зру́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Добра прыстасаваны для выкарыстання, такі, якім лёгка ці прыемна карыстацца. Гэта быў невялікі, лёгкі і вельмі зручны аўтамат; ложа яго была аздоблена перламутрам, механізм ніколі не даваў асечкі. Шчарбатаў.

2. Добры, падыходзячы; такі, які патрэбен. Зручны выпадак. □ [Тварыцкі] знайшоў зручны момант. Выйшаў з хаты, ляпнуў дзвярамі. Чорны. Хлопцы выбралі зручнае месца пад кустом ажыны, адкуль быў відаць увесь сад. Хомчанка. // Практычны, выгадны. — Мне чалавек зручны патрэбен. І я яго знайду, вядома, знайду. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закалыха́ць ​1, ‑лышу, ‑лышаш, ‑лыша; зак., каго.

1. Калышучы, прымусіць заснуць. Каця закалыхала сваю дачку, сядзела і глядзела на вуліцу, на маладзенькі залаты клён. Гаўрылкін. // перан. Супакоіць ласкавымі словамі, лагодным тонам. Тон [рэдактара], яго чалавечая лагоднасць неяк закалыхалі, супакоілі мяне, і я мо нават на момант паверыў яму. Сабаленка.

2. звычайна безас. Калыханнем выклікаць недамаганне, моташнасць. — Зусім закалыхала, — рашае шафёр, памагаючы ўрачу падняцца па прыступках ганка і ўвайсці ў дом. Гарбук.

закалыха́ць ​2, ‑лышу, ‑лышаш, ‑лыша; зак.

Пачаць калыхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)