first

[fɜ:rst]

1.

adj.

1) пе́ршы

2) найвышэ́йшы (го́лас у му́зыцы)

in the first place — перш, найпе́рш; перш-на́перш, спача́тку, у пе́ршую чаргу́

(the) first thing — як мага́ ране́й

first thing in the morning — як мага́ ране́й

2.

adv.

1) перш; ране́й, найпе́рш

First bring (me) the coffee — Пе́рш прынясі́ мне ка́ву

2) упершыню́, пе́ршы раз

3) хутчэ́й, баржджэ́й

3.

n.

1) пе́ршы -ага m., пе́ршая f., pl. пе́ршыя

2) пе́ршае ме́сца ў спабо́рніцтве або́ ко́нкурсе

3) пача́так -ку m.

the first of storm — пача́так навальні́цы

4) найвышэ́йшы го́лас або́ інструмэ́нт, які́ бярэ́ гэ́ты го́лас

at first or at the first — спача́тку

from first to last — ад пе́ршага да апо́шняга

from the first — ад са́мага пача́тку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

length [leŋθ] n.

1. даўжыня́;

5 metres in length5 ме́траў у даўжыню́

2. праця́гласць;

Films of this length are pretty rare. Фільмы такой працягласці даволі рэдкія.

♦

at length

1) падрабя́зна;

We’ve discussed the subject at length previously. Мы падрабязна абмеркавалі гэтую тэму раней.

2) lit. нарэ́шце, урэ́шце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

worse​3 [wɜ:s] adv. (выш. ст. ад badly)

1. горш;

The patient has been taken worse. Хвораму стала горш.

2. больш, мацне́й;

It’s raining worse than ever. Дождж усё мацнее.

♦

be worse off пагарша́цца;

She is worse off than before. Ёй стала горш, чым было раней.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэлегоні́я

(ад тэле- + -гонія)

уплыў мужчынскіх палавых гармонаў на жаночы арганізм, які праяўляецца ў з’яўленні ў яе нашчадкаў ад іншага бацькоўскага арганізма прымет, што былі ўласцівы мужчынскай асобіне, з якой яна скрыжоўвалася раней.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міну́ўшчына, ‑ы, ж.

Тое, што было раней, што даўно прайшло; мінулае; былое. Як жывы сведка мінуўшчыны, адзін стары дзед Лявон астаўся тут. Бядуля. Думкі не пакідаюць мяне. Можа і не варта каламуціць тую палыновую горыч далёкай мінуўшчыны. Асіпенка. // Старажытнасць, старадаўнасць. Сівая мінуўшчына. □ І ў суме адвечным, ссутуліўшы плечы, Мінуўшчына ў замчышчы спіць. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падро́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрабіць — падрабляць.

2. Тое, што падроблена; падробленая рэч. Невялічкую падробку пад Пушкіна я заўважаў і раней, але глядзеў на яе як на маладое дзівацтва. Скрыган. Адсутнасць арыгінала і іншыя акалічнасці паводзілі некаторых пісьменнікаў і вучоных на думку, што твор гэты [«Слова аб палку Ігаравым»] — падробка. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтраду́кцыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Кароткі музычны ўступ, які папярэднічае асноўная частцы музычнага твора. Як у першай, так і ў другой оперы Глінка стварыў небывалыя па сваёй прыгажосці сімфанічныя карціны, інтрадукцыі, сімфанічныя антракты. «ЛіМ».

2. Перасяленне чалавекам карысных жывёл і раслін у мясцовасці, дзе іх раней не было. Інтрадукцыя новых сартоў яблынь.

[Лац. introductio — увяданне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Адчуваць страх, палохацца. [Васілёк:] — Мама! Страшна мне тут, Я баюся адзін: Унь варушыцца жмут на ашэстку аўчын .. — Не пужайся, дурны. То аўчынкі вісяць, Нежывыя яны І не могуць чапаць. Колас. Барада ў мяне сапраўды страшная вырасла: раней я сам сябе пужаўся, калі часамі заглядваў у ваду замест люстэрка. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэквізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) рэквізіцыю чаго‑н. Гаспадар спахмурнеў. Па людзях хадзілі чуткі, што неўзабаве ў яго рэквізуюць і млын. Асіпенка. [Незнаёмы:] — Я — старшыня тутэйшага рэўкома. Рэквізую коней і драбіны. Лобан. [Салдаты] рэквізавалі ў адным з сёл мужыцкія сані і прыбылі на месца значна раней, чым мужыкі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́пасць, ‑і, ж.

Уласцівасць скупога. Не прымаюць гэтыя людзі таго, чым раней думаў [Тварыцкі] ўсё жыццё трымаць, чым думаў ратавацца і ратаваць блізкіх сваіх. Няма хцівасці, няма скупасці, няма ў аднаго да другога нянавісці. Чорны. За стрыманай скупасцю слоў, чорствых, з прымессю іроніі, адчуваецца крык душы — спагадны і гнеўны, чалавечы і грозны. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)