трэ́ба

1. (абавязкова):

мне трэ́ба ісці́ на пра́цу ich muss [soll] zur Árbeit géhen*;

2. (патрэбна):

на гэ́та трэ́ба сто рублёў man braucht [benötigt] dazú húndert Rúbel;

што вам трэ́ба? was wünschen Sie?;

мне нічо́га не трэ́ба ich bráuche nichts;

не трэ́ба бая́цца man braucht sich nicht zu fürchten;

не трэ́ба злава́цца man muss sich nicht ärgern;

трэ́ба было́ ба́чыць, як … man músste sehen*, wie …

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ма́ла прысл wénig; nicht genügend, nicht genúg, nicht áusreichend (недастаткова);

ма́ла хто ве́дае гэта das weiß kaum jémand, das wíssen nur wénige;

ма́ла таго́ (у знач пабочн слова) áußerdem; nicht nur, nicht alléin (не толькі);

ні мно́га ні ма́ла nicht mehr und nicht wéniger;

ма́ла што мо́жа зда́рыцца wer weiß, was álles passíeren [geschéhen] kann;

◊ лепш ма́ла, чым нічо́га étwas ist bésser denn nichts

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

но́вы neu, Neu-; néuartig;

но́вае жыццё néues Lében;

зусі́м но́вы (fúnkel)nágelneu;

што но́вага? was gibt es Néues?;

гэ́та не́шта но́вае das ist neu, das ist was Néues;

Но́вы год Néujahr n -(e)s;

з Но́вым го́дам! viel Glück im Néuen Jahr;

Но́вы Запаве́т рэл Neúes Testamént;

Но́вы Свет die Neúe Welt;

◊ но́вы ве́нік чы́ста мяце́ néue Bésen kéhren gut

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сляпы́

1. прым blind;

сляпы́ на адно́ во́ка auf éinem Áuge blind;

сляпы́ палёт ав Blíndflug m -es, -flüge;

2. (невыразны) blind, úndeutlich, únleserlich;

сляпы́ шрыфт únleserliche Schrift;

3. у знач наз м Blínde (sub) m -n, -n;

Тавары́ства сляпы́х Blíndenverband m;

◊ гэ́та і сляпы́ ўба́чыць разм das sieht (doch) ein Blínder;

ты сляпы́, ці што? разм hast du kéine Áugen im Kopf?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

behálten

* vt

1) пакіда́ць (у сябе), захо́ўваць

2) запаміна́ць, па́мятаць

im Áuge ~ — мець на ўва́зе

etw. bei sich (D) ~ — пакіда́ць, захо́ўваць за сабо́й;перан. утаі́ць што-н.

ich hábe es gut ~ — я цвёрда гэ́та по́мню

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sphäre

['sfε:-]

f -, -n

1) матэм. шар, сфе́ра

2) астр. сфе́ра, нябе́сная прасто́ра

3) перан. сфе́ра, галіна́, асяро́ддзе

die höheren ~n — вышэ́йшыя сфе́ры

4) галіна́ [ко́ла] дзе́йнасці

das líegt áußerhalb méiner ~ [nicht in méiner ~] — гэ́та выхо́дзіць за ме́жы маі́х інтарэ́саў [маёй кампетэ́нцыі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grúndlage

f -, -n асно́ва, ба́зіс, фунда́мент

etw. auf éine néue ~ stéllen — падве́сці но́вую ба́зу пад што-н.

die ~ scháffen* — закла́сці асно́вы

es dient als ~ — гэ́та слу́жыць падста́вай

auf der ~ von (D) — на падста́ве (чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gebühr

f -

1) нале́жнае, заслу́жанае

nach ~ — па заслу́гах

über (álle) ~ — звыш (уся́кай) ме́ры, зана́дта

2) -, -en пада́так, збор

gerínge ~en — пла́та ў невялі́кіх паме́рах

3) прысто́йнасць

das ist wíder álle ~ — гэ́та супярэ́чыць усі́м пра́вілам прысто́йнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

што¹, чаго́, чаму́, чым, па чым, займ.

1. пыт. і адносны. Указвае, пра які прадмет, рэч, з’яву і пад. ідзе гаворка.

Што там адбылося? Выканай вось што.

Што не ў меру, тое ў шкоду.

Што вы кажаце? (ужыв. таксама як выраз здзіўлення з выпадку чаго-н. сказанага).

2. пыт., у знач. вык. У якім стане, які, як.

Як наша вёска, што суседзі?

3. пыт., у знач. прысл. Тое, што і чаму́ (у 1 знач.).

Што не заходзіш да нас? Я раздумаў ехаць. — Што так?

4. пыт. і адносны. Тое, што і колькі (у 1 знач.).

Што яна варта.

Што ёсць духу.

Што толку ў гэтым (гэта значыць няма толку). Што яму за карысць ад гэтага? (якая карысць, няма карысці).

5. пыт., у знач. прысл. Навошта? для чаго?

Што нам спрачацца з імі?

6. адносны. Тое, што і які (у 1 знач.).

Хата, што каля лесу.

7. неазнач. Тое, што і што-небудзь (разм.).

Калі што — я прыеду і зробім.

Дайце мне з’есці чаго.

8. пыт. Ужыв. для выражэння пытання, перапытвання, уяўляе сабой сказ у знач.: што ты сказаў? што трэба? што такое? —

Глянь сюды. — Што? Што ты? Ну і што?

◊

А што — рэпліка ў адказ на пытанне ў знач.: чаму, чаго пытаешся. —

Ты хочаш гэта рабіць? — А што?

З чаго — чаму, па якой прычыне.

І з чаго ёй дрэнна стала?

На што ўжо — уводзіць уступальны сказ.

На што ўжо ён негаваркі, і то разгаварылі.

Ні за што — ні ў якім разе.

Ні за што, ні пра што —

1) дарэмна;

2) без прычыны, падстаў.

Ні з чым (застацца, пайсці і пад.) — без усяго.

Ні пры чым — не мае адносін, не вінаваты ў чым-н.

Ён тут ні пры чым.

Пры чым — у чым вінаваты, якія адносіны мае.

Пры чым тут я?

Ці што — пабочн. сл., якое выражае няўпэўненасць, сумненне.

Ну, будзем ужо збірацца, ці што?

Што да чаго — у чым сутнасць, сэнс чаго-н.

Разбярыся тут, што да чаго.

Што ж — рэпліка ў знач.: так, прыходзіцца згадзіцца.

Што ж, няхай будзе так.

Што за — у пытанні і вокліч: які.

Што за глупства?!

Што за дзяўчына да вас прыехала? Што за страва! (якая добрая).

Што зробіш! — рэпліка ў знач.: нічога не зробіш, так ужо будзе.

Што і казаць — вядома, сапраўды.

Факт, што і казаць, упартая рэч.

Што рабіць! — тое, што і што зробіш.

Што там — рэпліка ў знач.: добра, няхай.

Што ты (вы)? — выраз здзіўлення, спалоху, пярэчання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́сці, вяду́, вядзе́ш, вядзе́; вядзём, ведзяце́, вяду́ць; вёў, вяла́, вяло́; вядзі́; незак.

1. каго. Памагаць ісці, суправаджаць.

В. хворага пад руку.

2. каго-што. Накіроўваць чый-н. рух; ісці на чале.

В. войска ў бой.

В. каня за повад.

В. самалёт.

Добра вядзе машыну.

3. што. Пракладваць у пэўным напрамку.

В. шашу на Полацк.

В. тэлеграфную лінію цераз раку.

4. чым па чым. Рухаць чым-н. па паверхні чаго-н.

В. ўказкай па карце.

В. смыкам па струнах.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Мець той або іншы напрамак, служыць шляхам куды-н.

Дарога вяла ў лес.

6. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., да чаго. Мець сваім вынікам, цягнуць за сабой.

Гэта да дабра не вядзе.

7. што. Рабіць, выконваць, ажыццяўляць, падтрымліваць.

В. падлікі.

В. назіранне.

В. агонь (страляць). В. размову.

8. што. Кіраваць, загадваць чым-н.

В. хатнія справы.

Гаспадарку в. — не барадой трэсці (прыказка). В. гурток.

В. сход (старшынстваваць).

◊

Весці (размову, гутарку) да чаго-н. — гаворачы (або робячы) што-н., мець на мэце што-н.

Весці рэй (разм.) — быць завадатарам, верхаводзіць.

|| наз. вядзе́нне, -я, н. (да 1—4 і 8 знач.).

У парадку вядзення (сходу, пасяджэння: па ходу, у сувязі з правядзеннем).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)