deszczówka
ж.
1. дажджавая вада;
2. ~i мн. гумовыя (гумавыя) боты; гумовікі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dziesiąty
dziesiąt|y
дзесяты;
~a woda na kisielu — дзесятая вада на кісялі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гідрааэро́біка
(англ. hydroaerobics, ад гр. hydor = вада + aer = паветра + bios = жыццё)
тое, што і аквааэробіка.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
лі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., лье́цца і ліе́цца; ліўся, ліла́ся, -ло́ся; ліся; незак.
1. Цячы струменем.
Вада льецца з крана.
2. перан. Распаўсюджвацца ў паветры (пра святло, пах і пад.).
3. перан. Лёгка і свабодна цячы (пра мову, гутарку і пад.); плаўна разносіцца, раздавацца (пра гукі і пад.).
Льецца гаворка.
Лілася песня.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
самацёкам нареч., прям., перен. самотёком;
вада́ ідзе́ с. — вода́ идёт самотёком;
рабо́та не по́йдзе с. — рабо́та не пойдёт самотёком
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
улі́цца сов., прям., перен. вли́ться;
вада́ ўліла́ся ў басе́йн — вода́ влила́сь в бассе́йн;
уліло́ся но́вае папаўне́нне — влило́сь но́вое пополне́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
верхаво́дка 1, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Разм. Жан. да верхавод.
верхаво́дка 2, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
1. Падземная вада, якая залягае паблізу ад зямной паверхні. — Вада тут павінна быць смачная, — заўважыў Міша. — Чаму, Мішачка? — Бо глыбока. Не верхаводка якая. Лобан.
2. Разм. Верхавая вада. [Паласа снегу] стала шырэйшай, па ёй пайшла верхаводка і размыла пратаптаную сцежку. Курто. Заліла верхаводка Каляіны, дарогі. Танк.
верхаво́дка 3, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Невялікая прэснаводная рыба сямейства карпавых. Пасярэдзіне стаяла закопчанае вядро, у якім пад аерам у вадзе ляжала некалькі ўжо нежывых рыбак — ці то верхаводак, ці то плотак. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Плавы́ ’дзірвановы зараснік у возеры, які складаецца з розных раслін, нават з лазняку, — пад ім ёсць вада’ (Нік. Очерки). Да плаўι (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
катастрафі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца катастрофай, вядзе да катастрофы; трагічны. Катастрафічнае становішча. Катастрафічныя памеры. □ — Справы катастрафічныя, Рома, — сказаў .. [Гарышны] хлапцу. — Вада падае. Падае на два сантыметры ў дзень. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мяле́ць, ‑ее; незак.
Рабіцца мелкім, неглыбокім (пра вадаёмы). Рэчка мялела з кожным годам, на вачах у людзей. Шамякін. Улетку вада выпараецца, азярцо мялее, зарастае аерам і трыснягом. Рунец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)