Ляпя́нка, ліпʼя́йка, лыпʼя́нка, лыпля́нка, ляплёнка, ляпонка ’жылая глінабітная пабудова’, ’зямлянка’. Укр.ліпля́нка, ліпʼя́нка ’хата з гліны’, польск.lepianka, lepʼånka, lepi̯onka ’тс’, ст.-польск.lepianka, lepionka ’нешта злепленае’, каш.lepʼȯnka яшчэ азначае ’гліняная падлога’, ’гліняная пабудова’; чэш.ходск.lepenka ’гліна, змешаная з саломай і вотруб’ем, якой абмазваўся вільчык страхі’. У зах.- і паўд.-слав. мовах гэта лексема мае значэнне ’кардон’, ’толь’, ’наклейка’. Узыходзіць да прасл. формы lěpjen‑ъka ’нешта злепленае’ (Слаўскі, 4, 162). Да ляпі́ць (гл.) < прасл.lěpiti ’мазаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мараві́ца ’скула’, ’нешта нязначнае’, марава́я скула ’карбункул’ (Ян.). Укр.морови́ця ’маравая язва’, польск.morowica ’скула, нарыў у горле’. Да прасл.mor‑/mir‑/mьr‑ < мерці, смерць (Варш. сл., 2, 1043).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стапа́рчіран. ‘уся мэбля ў хаце’ (Сцяшк.), ‘нешта непрывычна вялікае’ (слонім., Нар. словатв.). Аддзеяслоўны назоўнік ад дзеяслова тыпу тапары́шчыцца ‘стаяць тырчком, тырчаць’ (Стан.), параўн. рус.топо́рщиться ‘тс’ і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
няўро́кам, прысл.
Ненаўмысна; выпадкова. [Камандзір брыгады:] — У сон нешта хіліць... Як задрамлю няўрокам, разбудзі...Мележ.І калі якой парою Ты заблудзішся няўрокам, Дык гукні — і над зямлёю Пойдзе голас твой далёка.Кірэенка.
•••
Няўрокам кажучыгл. кажучы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Прапеўшы некаторы час, запець лёгка і свабодна.
2. Пачаўшы пець, захапіцца спевамі. [Дуня:] — Нешта мы с[ёння] распеліся!.. — Але ці будзем скакаць? — не пераставала дурэць Ганна Карнілава.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упе́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Абл. Утаропіцца. Дзед з цікаўнасцю ўперыўся на ўнука.Шынклер.[Мікола] глядзеў на .. [маці] ўпаўшымі, зашклёнымі ад слёз вачыма, а пасля павярнуўся на спіну, уперыўся зрокам у столь і нешта думаў...Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фантасмаго́рыя, ‑і, ж.
Кніжн.
1. Прывіды, вычварныя малюнкі, што бачацца чалавеку ў хваравітым стане. //Нешта нерэальнае, што існуе толькі ў марах, ва ўяўленні.
2. Фантастычныя карціны, фігуры, якія атрымліваюцца з дапамогай розных аптычных прыстасаванняў.
[Ад грэч. phantasma — прывід, здань і agoreuō — гавару.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
scrawl
[skrɔl]1.
v.t.
неакура́тна, невыра́зна піса́ць, крэ́мзаць
2.
n.
1) благі́, невыра́зны по́чырк
2) не́шта накрэ́мзанае насьпе́х
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cull
[kʌl]1.
v.t.
1) выбіра́ць, адбіра́ць (ле́пшае)
2)
а) перабіра́ць
б) адкіда́ць (го́ршае)
2.
n.
не́шта забракава́нае
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blockbuster
[ˈblɑ:k,bʌstər]
n.
1) паве́траная бо́мба вялі́кага калі́бру
2) фільм, зро́блены вялі́кім ко́штам
3) Figur.не́шта вялі́кае, грандыёзнае
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)