пафарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

1. Пакрыць або насыціць фарбай ці іншым фарбавальным рэчывам. [Зыбін:] — Пабялілі наш дом, сам бачыў. Падлогу пафарбуюць, — тыдзень, другі і, калі ласка: уваходзь, гаспадыня!.. Мележ. [Гэлька] адрэзала метровай даўжыні кавалак палатна, пафарбавала пад колер летняга ранішняга неба. Сташэўскі.

2. Надаць чаму‑н. які‑н. колер. Пафарбавала восень пазалотай Над возерам заспаныя лясы. Астрэйка. Сорам пафарбаваў у чырвонае Любіны шчокі. Мурашка. За вокнамі ўжо чырвоным заравам пафарбавала сонца небакрай. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяля́к, беляка, м.

1. Заяц, які мяняе зімой колер поўсці на белы. На лёд выскачыў бяляк, прабег з паўсотні крокаў і прысеў, насцярожана стрыгучы доўгімі вушамі. Кірэйчык.

2. Разм. пагард. Белагвардзеец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сініць.

2. у знач. прым. Які стаў сінім, афарбаваўся ў сіні колер. Сіненае палатно.

3. у знач. прым. Які падсініўся; падсінены. Сіненая бялізна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

harsh [hɑ:ʃ] adj.

1. гру́бы, рэ́зкі

2. суро́вы; непрые́мны; лю́ты;

a harsh winter суро́вая зіма́

3. крыклі́вы (пра колер)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plum​2 [plʌm] adj.

1. слі́вавы (пра колер); ко́леру спе́лай слі́вы

2. : a plum job цёплае ме́сцейка (пра працу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waxen [ˈwæksn] adj. fml

1. падо́бны на воск; мя́ккі; пласты́чны

2. бяско́лерны, бле́дны;

a waxen complexion васко́вы ко́лер тва́ру

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mauve

[moʊv]

1.

n.

ружава́та-лілёвы ко́лер

2.

adj.

сьветлалілёвы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mustard

[ˈmʌstərd]

n.

1) гарчы́ца f.

2) цёмна-жо́ўты ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

amethyst

[ˈæməӨɪst]

n.

1) амэты́ст -у m.

2) фіяле́тавы ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Ліля́к ’барсук, Meies meles’ (Дразд.). Названы імем птушкі казадоя паводле падабенства буравата-шэрым колерам. Да ляляк (гл.). Параўн. таксама чэш. lilek ’красаўка, Atropa belladonna’, кветкі якой маюць шэра-жоўты колер.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)