Ракішэ́тнік ’грыб рашэтнік’ (пруж., Сярж.–Яшк.; Нар. словатв.): “Ракішэтнік адзначана ў мове старэйшага пакалення, маладыя замест яго кажуць рашэтнік” (Нар. словатв.), што, аднак, не дае падстаў лічыць ракішэтнік першаснай формай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сарбі́т2

(ад лац. sorbere = паглынаць)

арганічнае злучэнне, шасціатамны спірт аліфатычнага рада; рэчыва, якое атрымліваецца з глюкозы і ўжываецца замест цукру ў харчаванні хворых на дыябет.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

consume

[kənˈsu:m]

v.t.

1) спажыва́ць; е́сьці; зьяда́ць

2) расхо́даваць, выдатко́ўваць; тра́ціць, марнава́ць

He consumed his time talking, not studying — Ён змарнава́ў час на размо́вы заме́ст вучы́цца

3) зьнішча́ць, палі́ць

consumed by fire — зьні́шчаны агнём

- consumed with

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cross1 [krɒs] n.

1. крыж;

make one’s cross/sign with a cross паста́віць кры́жык (замест подпісу);

make the sign of the cross перахрысці́цца;

International Red Cross Міжнаро́дны Чырво́ны Крыж

2. гібры́д, по́месь

have a (heavy) cross to bear не́сці ця́жкі крыж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вэ́соч ’вышыня’ (Клім.). Дыялектная форма (замест высоч) да слав. vysočь (: vysokъ ’высокі’). Але хутчэй вэсоч (*высоч) — гэта скарачэнне слова тыпу ўкр. височінь ’вышыня’, таму што вэсоч, здаецца, больш нідзе не сустракаецца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ляле́біць ’песціць, даглядаць’ (Бяльк.). Да ляле́яць (гл.). Зычны ‑б‑ замест ‑й, відаць, пад уплывам польск. uwielbić ’горача любіць’, ’пакланяцца’ ці бел.вяле́біць (параўн. ст.-бел. велбити, вельбити ’славіць, праслаўляць’, ’велічаць, узвялічваць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пачура́цца ’адмовіцца, адцурацца’ (Касп.). Да цурацца (гл.). Аб мене ц > ч гл. Карскі, 1, 363. Прыстаўка па‑ замест ад‑ — уплыў балт. моў, параўн. pa‑šaūktiадклікаць, paneigimasадмаўленне, pasitraukti, pa‑eitiадысці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

халікатэ́рыі

(ад гр. chaliks, -ikos = галька + therion = звер)

група млекакормячых, якія знешне нагадвалі коней, але з больш доўгімі пярэднімі нагамі і кіпцюрамі замест капытоў; жылі ў палеагене.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прасна́к, ‑а, м.

Тоўсты блін з прэснага цеста. Не прайшло і дзесяці хвілін, як на стале ўжо сквірчэла яешня, а ў місцы ляжалі свежыя агуркі і праснакі, якія Рыма сама пякла замест хлеба. Васілеўская. Маці цеста тады учыніла з вадой, праснакоў нарабіла з чаромхай лясной. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лаве́ты ’два дручкі, збітыя упоперак і пашыраныя назад, якія накладваюцца на воз замест драбін і служаць для перавозкі сена, снапоў і г. д.’ (Смул.) < польск. lawet, laweta ’лафет’ < ням. Lafette < фр. Iʼaffut ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)