Verbum

вы́ладзіцца, ‑ладжуся, ‑ладзішся, ‑ладзіцца; зак.

Абл. Узяць напрамак, накіравацца. Каровы, не чуючы голасу Ігнася, адна за адной паднялі хвасты і выладзіліся на дарогу. Мурашка.

байда́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Памянш. да байдара; невялічкая байдара.

2. Спартыўная адна- або двухмесная лодка з закрытым верхам.

жывёліна, ‑ы, ж.

Тое, што і жывёла (у 1 знач.); адна асобная жывёла. Па дрэве шмыгнула нейкая новая жывёліна, крыху падобная да вавёркі. Маўр.

клешчына́, ‑ы́; мн. кляшчы́ны (з ліч. 2, 3, 4 клешчыны́), кляшчы́н; ж.

Адна з дзвюх драўляных частак хамута, якія сцягваюцца пад шыяй каня супоняй.

неагегелья́нства, ‑а, н.

Адна з плыней буржуазнай філасофіі 19–20 стст., прадстаўніка якой выкарыстоўваюць рэакцыйныя бакі філасофіі Гегеля з мэтай апраўдання палітыкі імперыялістычнай буржуазіі.

[Ад грэч. neos — новы і гегельянства.]

палігіні́я, ‑і, ж.

Спец.

1. Адна з перажытачных форм шлюбу, пры якой мужчына мае некалькі жонак; мнагажонства.

2. Наяўнасць некалькіх песцікаў на адной кветцы.

[Ад грэч. polý — многа і gynē — жанчына, жонка.]

рыба́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Жан. да рыбак.

2. Жонка рыбака. Доўга рыбачка ў сяле Будзе адна сумаваць. Танк.

рыбга́саўскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з рыбнай гаспадаркай, прызначаны для яе. Толя з захапленнем расказваў пра рыбгасаўскія сажалкі, якіх там не адна, а некалькі. Рунец.

таро́с, ‑а, м.

Ледзяная глыба, якая ўтвараецца пры сцісканні льдоў у паўночных морах і рэках. Крыгі ўспаўзалі адна на другую, крышыліся, утваралі таросы. Краўчанка.