спрэ́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Абмеркаванне якога-н. пытання, пры якім кожны адстойвае сваю думку, пазіцыю.

Вучоныя спрэчкі.

Спрэчкі не на жарт.

2. Аспрэчванне правоў на валоданне чым-н.

С. за бацькоўскую хату.

3. толькі мн. Публічнае абмеркаванне якіх-н. пытанняў.

Спрэчкі па дакладзе старшыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усё​III толькі адз álles;

усё ра́зам узя́тае álles in állem;

ён гато́вы на усё er ist zu állem beréit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ба́чнасць ж.

1. (возможность видеть) ви́димость;

2. (возможность быть видным) зри́мость (ви́димость);

3. филос. ка́жимость; ви́димость;

◊ гэ́та то́лькі б. — э́то то́лько ви́димость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алігацэно́з

(ад аліга- + -цэноз)

фітацэноз, у склад якога ўваходзіць толькі некалькі відаў вышэйшых раслін — прадуцэнтаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

амбрафі́ты

(ад гр. ombros = дождж + -фіты)

расліны, якія выкарыстоўваюць толькі вільгаць атмасферных ападкаў (параўн. трыхафіты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арэнатакі́я

(ад гр. arren = мужчынскі + tokos = патомства)

разнавіднасць партэнагенезу, калі ў патомстве з’яўляюцца толькі самцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

іматэрыялі́зм

(ад ім- + матэрыялізм)

ідэалістычны погляд, які адмаўляе існаванне матэрыі і прызнае толькі існаванне духа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крыптагра́фія

(ад крыпта- + -графія)

спосаб пісьма, зразумелы толькі для дасведчаных або разлічаны на адгадванне; тайнапіс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Fádheit

f -, -en

1) толькі sg прэ́сны смак

2) безгусто́ўнасць; по́шласць

3) бля́класць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pluráletantum

Pluráliatantum

m -s, -s грам. назо́ўнік, які́ ўжыва́ецца то́лькі ў мно́жным лі́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)