external

[ɪkˈstɜ:rnəl]

1.

adj.

1) во́нкавы (супако́й); знадво́рны, навако́льны (сьвет)

for external use only — то́лькі для во́нкавага ўжы́тку (пра лек)

2) неглыбо́кі, павярхо́ўны

3) заме́жны, зьне́шні (га́ндаль)

2.

n.

во́нкавы вы́гляд

to judge people by mere externals — ацэ́ньваць людзе́й то́лькі паво́дле во́нкавага вы́гляду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)