вопро́с м., в разн. знач. пыта́нне, -ння ср.; запыта́нне, -ння ср.;

национа́льный вопро́с нацыяна́льнае пыта́нне;

поста́вить вопро́с на обсужде́ние паста́віць пыта́нне на абмеркава́нне;

оста́вить вопро́с откры́тым пакі́нуць пыта́нне адкры́тым;

вопро́сы филосо́фии пыта́нні філасо́фіі;

задава́ть, зада́ть вопро́с задава́ць, зада́ць пыта́нне;

литерату́ра по э́тому вопро́су літарату́ра па гэтым пытанні;

отвеча́ть на вопро́с адка́зваць на пыта́нне (на запыта́нне);

вопро́с че́сти пыта́нне (спра́ва) чэ́сці (го́нару);

вопро́с вре́мени пыта́нне ча́су;

под (больши́м) вопро́сом (быть, остава́ться, находи́ться) пад вялікі́м сумне́ннем (быць, застава́цца, знахо́дзіцца);

поднима́ть, подня́ть вопро́с узніма́ць, узня́ць пыта́нне;

ста́вить под вопро́с (что) ста́віць пад пыта́нне (што);

что за вопро́с! зразуме́лая рэч!;

э́то совсе́м друго́й вопро́с гэ́та зусі́м і́ншая спра́ва (і́ншае пыта́нне);

вопро́с жи́зни и сме́рти пыта́нне жыцця́ і сме́рці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

По́длы ’нізкі ў маральных адносінах; несумленны’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), ’шкодны (пра дзіця)’ (Сл. ПЗБ). Укр. пі́длий, рус. подлый, польск. podły, чэш., славац. podlý, славен. podel, серб.-харв. по̏дао, балг. по́дъл ’тс’. Паводле Станкевіча (Зб. тв., 1, 61), у беларускай мове ’барбарызм” замест нягодны. Прасл. *podьlъ, *podьlъjь ад *podъ (гл. под) і суф. ‑ьl‑, як у *svět‑ьl‑ъ (Чарных, 2, 49); першакрыніца ў польск. podły ’нізкі, подлы, дрэнны’, ’убогі’, дыял. і арх. ’дробны, нязначны’, ’просты, грубы, простанародны’ (параўн. рус. подлый ’халопскага паходжання; бедны’). Версія Шанскага і інш. (КЭСРЯ, 347) пра вытворчасць podły ад podlec, podlegać ’падпарадкоўвацца’ (гл. падлеглы) неімаверная як фармальна, гэтак і семантычна. Паводле іншай распаўсюджанай версіі, польск. podły — другаснае ўтварэнне ад прыметніка podlejszy ’абы-які, збочны, нізкага гатунку’, чэш. podlejší ’тс’, вытворнага ад podle, але зразуметага як форма параўнальнай ступені (Махэк, 467; Банькоўскі, 2, 660); развіццё значэння ’які знаходзіцца побач, з краю’ > ’другасны’ > ’дрэнны’, але гэтая версія пры ўсёй яе пераканаўчасці не вычэрпвае разнастайнасці гэтай лексічнай групы (гл. таксама Брукнер, 424; Праабражэнскі, 2, 87; БЕР, 5, 473). Шэраг лексем у славянскіх мовах (рус. подлёнок ’ніжняя галінка дрэва’, по́длина ’падкладка’, чэш. podlina, серб.-харв. pódla ’падшыўка ў спадніцы’) сведчаць пра паходжанне прасл. *podьlъjь ад *podъ ’ніз, аснова’ (Варбат, Этимология–1994–1996, 283–286). Параўн., аднак, па́длы (па́длый) рус. ’падший’ і ’нізкі ў маральным плане’ (Нас.), што магло быць зыходным для подлый, дзе адбылася фанетычная і семантычная змена (пеяратывізацыя), і адкуль гэтая форма распаўсюдзілася ў іншых славянскіх мовах (Цыхун, Супр. чыт. III, 129). Вытворнае по́длость ’подласць’ (ТС), по́дласць ’тс’ (Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дуб м.

1. (род. ду́ба) дуб;

стогадо́вы д. — столе́тний дуб;

2. (о древесине и собир.) (род. ду́бу) дуб;

3. (род. ду́ба) (лодка) дуб;

ко́ркавы д. — про́бковый дуб;

даць ду́бапрост. сыгра́ть в я́щик; отда́ть концы́; окочу́риться;

свіння́ пад ~бам — свинья́ под ду́бом;

д. ду́бам — болва́н болва́ном;

пле́сці з ду́ба ве́цце; пле́сці смаляно́га ду́ба — городи́ть околе́сицу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падкі́нуць сов., в разн. знач. подбро́сить, подки́нуть;

п. ша́пку — подбро́сить (подки́нуть) ша́пку;

п. пыта́нне — подбро́сить вопро́с;

п. цэме́нту — подбро́сить цеме́нта;

п. валёнкі пад ла́ўку — подбро́сить (подки́нуть) ва́ленки под ла́вку;

п. дроў у пе́чку — подбро́сить (подки́нуть) дров в пе́чку;

п. дзіця́ — подбро́сить (подки́нуть) ребёнка;

п. тава́ру — подбро́сить (подки́нуть) това́ра;

п. на машы́не — подбро́сить (подки́нуть) на маши́не

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ніз (род. ні́зу) м.

1. низ;

у са́мым ні́зе — в са́мом низу́;

ніз до́ма цагля́ны — низ до́ма кирпи́чный;

падлажы́ць пад н. — подложи́ть под низ;

2. только мн., см. нізы́;

не адрыва́цца ад нізо́ў — не отрыва́ться от низо́в;

нізы́ ў яго гуча́ць дрэ́ннамуз. низы́ у него́ звуча́т пло́хо;

з ве́рху да ні́зу — све́рху до́низу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сы́пацца несов.

1. прям., перен. сы́паться;

у я́му сы́паўся пясо́к — в я́му сы́пался песо́к;

з-пад мо́латаў сы́паліся і́скры — из-под мо́лотов сы́пались и́скры;

з усі́х бако́ў сы́паліся рэ́плікі — со всех сторо́н сы́пались ре́плики;

2. страд. сы́паться; см. сы́паць;

і́скры з вачэ́й сы́плюццаи́скры из глаз сы́плются;

пясо́к сы́плецца — (з каго) песо́к сы́плется (из кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

цячы́ несов.

1. в разн. знач. течь;

рэ́чка цячэ́ — ре́чка течёт;

кроў цячэ́ з ра́ны — кровь течёт из ра́ны;

гу́кі цяку́ць — зву́ки теку́т;

цячэ́ жыццё — течёт жизнь;

2. (пропускать жидкость) течь, протека́ть;

дах цячэ́ — кры́ша течёт (протека́ет);

слі́нка цячэ́ — слю́нки теку́т;

пад ляжа́чы ка́мень вада́ не цячэ́посл. под лежа́чий ка́мень вода́ не течёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кров м.

1. (прикрытие) по́крыва, -ва ср.; (покров) пакрыва́ла, -ла ср.; (полог) по́лаг, -га м.;

под кровом но́чи пад по́крывам (пакрыва́лам, по́лагам) но́чы;

2. (приют) прыту́лак, -лку м.; (пристанище) прыста́нішча, -шча ср., прыста́нак, -нку м.; (дом) дом, род. до́му м.;

оста́ться без кро́ва аста́цца без прыту́лку (без прыста́нку);

о́тчий кров бацько́ўскі дом;

3. уст., см. кро́вля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́рвацца сов.

1. прям., перен. вы́рваться;

в. з рук — вы́рваться из рук;

в. з-пад прыгнёту — вы́рваться из-под гнёта;

2. (стремительно выйти наружу) вы́рваться;

по́лымя ~валася з ко́міна — пла́мя вы́рвалось из трубы́;

стогн ~ваўся з грудзе́й — стон вы́рвался из груди́;

3. (отделиться) вы́рваться, оторва́ться; (выскользнуть, выпасть) вы́дернуться;

гу́зік ~ваўся — пу́говица вы́рвалась (оторвала́сь);

цвік ~ваўся — гвоздь вы́дернулся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кама́нда ж., в разн. знач. кома́нда;

сло́вы ~ды — слова́ кома́нды;

рабі́ць па ~дзе — де́лать по кома́нде;

быць пад ~дай у каго́е́будзь — быть под кома́ндой у кого́-л.;

сапёрная к. — сапёрная кома́нда;

к. карабля́ — кома́нда корабля́;

пажа́рная к. — пожа́рная кома́нда;

футбо́льная к. — футбо́льная кома́нда;

далажы́ць па ~дзе — доложи́ть (донести́) по кома́нде;

як па ~дзе — как по кома́нде

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)