вене́цI м.;

1. уст. вяно́к, -нка́ м.;

2. перен. завяршэ́нне, -ння ср., вяне́ц, -нца́ м.;

3. (царская корона) уст. каро́на, -ны ж., вяне́ц, -нца́ м.;

4. (церковный обряд венчания) вяне́ц, -нца́ м.;

5. (ореол вокруг светил) вяне́ц, -нца́ м., арэо́л, -лу м., ззя́нне, -ння ср., гало́ нескл., ср.;

идти́ под вене́ц ісці́ да шлю́бу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)