ніз (род. ні́зу) м.
1. низ;
у са́мым ні́зе — в са́мом низу́;
ніз до́ма цагля́ны — низ до́ма кирпи́чный;
падлажы́ць пад н. — подложи́ть под низ;
2. только мн., см. нізы́;
не адрыва́цца ад нізо́ў — не отрыва́ться от низо́в;
нізы́ ў яго гуча́ць дрэ́нна — муз. низы́ у него́ звуча́т пло́хо;
◊ з ве́рху да ні́зу — све́рху до́низу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)