разлічы́цца, -лічу́ся, -лі́чышся, -лі́чыцца; зак.

1. з кім. Цалкам расплаціцца з кім-н.

Р. з крэдыторамі.

2. перан., з кім. Адпомсціць каму-н. за што-н.; звесці рахункі з кім-н.

Р. з крыўдзіцелем.

3. Звольніцца, узяць разлік (разм.).

Р. на рабоце.

4. Зрабіць разлік у страі.

Па парадку нумароў разлічыся!

|| незак. разлі́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. разлі́к, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́кстранны

(ад лац. extra = звыш, па-за)

1) паспешны, тэрміновы (напр. э-ая тэлеграма);

2) надзвычайны, непрадугледжаны (напр. э-ая справа).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

падрамантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Разм. Зрабіць невялікі рамонт; паправіць крыху. Хадзіў [Алёшка] па шкляроў, па водаправодчыкаў — трэба было падправіць адно, пад рамантаваць другое. Лынькоў. Дом за апошнія гады падрамантавалі, павесілі ацынкаваныя вадасцёкавыя трубы, новыя, бліскучыя. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нару́жак ’вонкі’ (Ян.). У сувязі з ізаляваным характарам у народнай мове хутчэй за ўсё мясцовае ^тварэнне на базе рус. пару́жу, пару́жи ’звонку’ па тыпу падворак, павопак і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павыскуба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выскубці адно за другім усё, многае. Павыскубаць пер’е. □ Пагнуліся, пакурчыліся бярозы [на шляху].. Многа гадоў ветрам прасвістала па бярэзніку, а кожны гнуў, кожны патузаць хацеў за тонкія зялёныя каснікі. І павыскубалі гэтыя каснікі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

1. Пражыць нейкі час у раскошы, па-панску. [Любка:] — А цяпер мая справа — Спі, гуляй — маю права. За цябе адгуляю, За цябе адпаную. Бялевіч.

2. Разм. Скончыць, перастаць панаваць, кіраваць кім‑н. Адпанавалі багацеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узно́с, ‑у, м.

1. Унясенне грошай за што‑н., на што‑н. Адпрацавалі [камсамольцы] па чатыры дні ў лесе і першыя аддалі свой заробак на ўзнос. Пальчэўскі.

2. пераважна мн. (узно́сы, ‑аў). Унесеныя за што‑н. грошы. Членскія ўзносы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

suspicion

[səˈspɪʃən]

n.

1) падо́зраньне, падазрэ́ньне n.

2) адце́ньне n.

She spoke with a suspicion of spite — Яна́ гавары́ла з адце́ньнем зласьлі́васьці

above suspicion — па-за падо́зраньнем

on suspicion — пад падо́зраньнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

карма́н м., в разн. знач. кішэ́нь, -ні ж.;

наби́ть карма́н напха́ць кішэ́нь;

держи́ карма́н ши́ре падстаўля́й кішэ́нь;

не лезть за сло́вом в карма́н не ле́зці па сло́ва ў кішэ́нь;

э́то ему́ не по карма́ну гэ́та яму́ не па кішэ́ні;

бить по карма́ну біць па кішэ́ні;

то́лстый карма́н то́ўстая кішэ́нь;

то́щий (пусто́й) карма́н паро́жняя (бе́дная) кішэ́нь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эксцэ́нтрыка

(с.-лац. excentricus, ад лац. ex = з, па-за + centrum = цэнтр)

1) уласцівасць эксцэнтрычнага;

2) жанр тэатральнага, цыркавога спектакля, пабудаваны на выкарыстанні эксцэнтрычных прыёмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)