карма́н м., в разн. знач. кішэ́нь, -ні ж.;

наби́ть карма́н напха́ць кішэ́нь;

держи́ карма́н ши́ре падстаўля́й кішэ́нь;

не лезть за сло́вом в карма́н не ле́зці па сло́ва ў кішэ́нь;

э́то ему́ не по карма́ну гэ́та яму́ не па кішэ́ні;

бить по карма́ну біць па кішэ́ні;

то́лстый карма́н то́ўстая кішэ́нь;

то́щий (пусто́й) карма́н паро́жняя (бе́дная) кішэ́нь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)