адпанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

1. Пражыць нейкі час у раскошы, па-панску. [Любка:] — А цяпер мая справа — Спі, гуляй — маю права. За цябе адгуляю, За цябе адпаную. Бялевіч.

2. Разм. Скончыць, перастаць панаваць, кіраваць кім‑н. Адпанавалі багацеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)