zakrzątnąć się

зак. паклапаціцца, паўвіхацца, пачаць увіхацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zamdlić

зак. пацягнуць на ваніты; пачаць ванітаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Нарыхтава́ць ’падрыхтаваць’ (Нас., ТСБМ), нарухтава́ць ’тс’ (Гарэц.), нарыхтава́цца ’падрыхтавацца’ (Нас., Сл. ПЗБ), нарухтава́цца ’падрыхтавацца і чакаць толькі моманту, каб пачаць’ (Мядзв.). Гл. рыхтава́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ня́цца ’узяцца, схапіцца; пачаць засвойваць’ (Гарэц.), ня́цьца ’стукнуцца; узяцца, схапіцца; набрацца розуму, зразумець, ахапіць розумам’ (Нас.), ня́тысь ’тс’, ня́лося ’дасталася’ (Булг.). Гл. няць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

залосни́ться

1. (начать лосниться) заільсні́цца, пача́ць блішча́ць, заблішча́ць;

2. (засалиться) зашмальцава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

замета́ться​II сов. (начать метаться) пача́ць кі́дацца; (засуетиться) замітусі́цца; (забегать) забе́гаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

занести́сь сов., разг.

1. (загордиться) заганары́цца, пача́ць задава́цца;

2. (увлечься) захапі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заты́кать​I сов. (начать тыкать I) разг. заты́каць, зато́ркаць, пача́ць ты́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

расфы́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. Пачаць гучна і многа фыркаць. Конь расфыркаўся.

2. перан. Пачаць гаварыць з раздражненнем, паказваючы сваё незадавальненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здалёк і здалёку, прысл.

З далёкай адлегласці ці з аддаленага месца, далёкай мясцовасці.

Вёска відаць з.

Пачаць размову з. (перан.: не прыступаючы адразу да сутнасці справы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)