зашанава́ць

‘пачаць шанаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашану́ю зашану́ем
2-я ас. зашану́еш зашану́еце
3-я ас. зашану́е зашану́юць
Прошлы час
м. зашанава́ў зашанава́лі
ж. зашанава́ла
н. зашанава́ла
Загадны лад
2-я ас. зашану́й зашану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашанава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)