шуме́ры, ‑аў.
Старажытны народ, які жыў паміж Тыграм і Еўфратам 5 тыс. год да н. э.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электрадуга́, ‑і, ДМ ‑дузе, ж.
Від электрычнага разраду паміж двух электродаў, які мае форму дугі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збыт (род. збы́ту) м. сбыт;
з. тава́раў — сбыт това́ров;
барацьба́ памі́ж краі́намі за ры́нкі збы́ту — борьба́ ме́жду стра́нами за ры́нки сбы́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
няпоўнагало́ссе, -я, н.
У мовазнаўстве: наяўнасць у стараславянскай мове ў каранёвых марфемах спалучэнняў ра, ла, ре, ле паміж зычнымі, што адпавядаюць усходнеславянскім оро, оло, ере, напр.: страна — сторона, прохладный — холодный, млеко — молоко.
|| прым. няпоўнагало́сны, -ая, -ае.
Няпоўнагалосныя спалучэнні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
міравы́¹, -а́я, -о́е.
1. Звязаны з устанаўленнем мірных адносін паміж спрэчнымі бакамі.
М. суд (дарэвалюцыйны суд, дзе разбіралі дробныя грамадзянскія і крымінальныя справы).
2. у знач. наз. мірава́я, -о́й, ж. Мірнае вырашэнне спрэчкі без суда.
Пайсці на міравую.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ампліту́да, -ы, ДМ -дзе, ж. (спец.).
Размах вагання, найбольшае адхіленне цела, што хістаецца, ад стану раўнавагі; розніца межаў, паміж якімі змяняецца якая-н. пераменная велічыня.
А. хістання маятніка.
А. гадавой тэмпературы.
А. цэн.
|| прым. ампліту́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
паўтара́, м. і н. і паўтары́, ж., ліч.
Лік, колькасць чаго-н., роўная адзінцы з палавінай.
Паўтара года.
Паўтары шклянкі.
Паўтара вядра.
Паўтара сутак.
|| прым. паўтара́чны, -ая, -ае (разм.).
П. ложак (па шырыні сярэдні паміж двухспальным і аднаспальным).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
разлажы́ць¹, -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; -ло́жаны; зак., што.
Тое, што і раскласці¹.
Р. тавар.
Р. страту паміж усімі ўдзельнікамі.
Р. агонь.
|| незак. расклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і раскла́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. расклада́нне, -я, н. і раскла́дванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
праме́жкавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўтварае сабой прамежак, прастору паміж чым‑н. Прамежкавая адлегласць.
2. Які знаходзіцца, размяшчаецца ў прамежку паміж чым‑н.; не асноўны, не галоўны. Гадзіны праз тры, сама болей праз чатыры, .. [Ксеня] будзе ў Чымкенце. Калі, вядома, нічога не здарыцца ў дарозе, калі ніхто не прагоніць яе з тормаза дзе-небудзь на прамежкавай станцыі. Васілёнак.
3. Які займае сярэдняе становішча паміж процілеглымі з’явамі. Канстанцін Лапінка ўсё бачыць і ўсё разумее, але хацеў бы .. заняць прамежкавае становішча паміж варожымі станамі. Кучар. // Спец. Які не можа быць аднесены да пэўнай катэгорыі, спалучае розныя рысы, уласцівыя розным катэгорыям. Прамежкавыя віды. Прамежкавыя формы раслін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
coupling
[ˈkʌplɪŋ]
n.
1) спалуча́ньне n.; спаро́ўваньне n. (пра жывёлу)
2) Tech. сьця́жка f.; счэп -у m. (памі́ж ваго́намі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)