1. Самаздаволены франт, фарсун, які любіць рысавацца, пазіраваць; пусты, пошлы чалавек. Чужы грамадству мот і фат, Уцех жыццёвых знаўца — Ну што яму там да брыгад Камуністычнай працы.Звонак.
2.Уст. Роля палюбоўніка-пазёра ў тэатральнай п’есе, а таксама акцёр, які іграе гэтую ролю.
[Фр. fat ад лац. fatuus — дурны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
love2[lʌv]v. каха́ць, любі́ць;
Do you love me? Ты мяне кахаеш?;
I love grapes. Я (вельмі) люблю вінаград;
I’d love to з ра́дасцю (у адказ на запрашэнне, пытанне);
Will you come? – I’d love to. Ты прыйдзеш? – З радасцю.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
love
[lʌv]1.
n.
1) каха́ньне n.
2) каха́ная f., каха́ны -ага m.
3) лю́басьць, любо́ў f.
2.
v.t.
1) каха́ць
2) любі́ць(ма́ці, ба́цькаўшчыну)
3.
v.i.
1) быць закаха́ным
2) любі́ць
•
- fall in love with
- for love or money
- for the love of
- in love
- make love
- not for love or money
- for love
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Пу́дэль ’баязлівец, сарамлівей’ (ТС). Утворана ад пуд ’страх; палоханне’, пудзіць ’палохаць, страшыць’ (гл.); праблематычна збліжэнне з пудзель ’парода сабак з доўгай шэрсцю’, што праз рус.пу́дель з ням.Pudel, Pudelhund, літаральна ’сабака, які любіць пляскацца ў вадзе’, ад англ.puddle ’лужа, балота’ (Фасмер, 3, 401), у народнай мове невядомае, звычайна кундапь (гл.).
She’s a great opera lover. Яна вялікая аматарка оперы.
♦ a lovers’ quarrel ≅ хто каго́лю́біць, той таго́ i чу́біць; хто каго́ каха́е, той таго́ і чапа́е
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Галу́й ’галадранец’ (Сцяц. Словаўтв.). Гэтаму бел. слову ёсць дакладная адпаведнасць у некаторых рус. гаворках. Параўн. рус.кастр.галуй ’гультай; той, хто любіць валачыцца; пустамеля’ (СРНГ, 6, 118). Этымалогія слова не вельмі пэўная. Можна зыходзіць з гол‑уй (да голы), але таксама не выключаецца і сувязь з такімі дзеясловамі, як рус.га́литься ’насміхацца’, бел.га́ліцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мі́лаваць ’дараваць віну’, ’шкадаваць’, гіст. ’выказваць увагу, любіць’ (ТСБМ, Нас., Касп., Яруш., Растарг.), ’спачуваць і дапамагаць бедным, няшчасным і пакрыўджаным’ (КЭС, лаг.). Са ст.-рус. (праз рус. мову) миловати ’дараваць, выказваць ласку’, якое да прасл.milovati. Гл. мі́лы. Жураўскі (SlOr, 10 (1), 1961, 40) памылкова выводзіць ст.-бел.миловати са ст.-польск.miłować się.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.
Мець вялікае сардэчнае пачуццё да асобы другога полу; любіць (у 2 знач.). [Маша] не проста была ўлюбёна ў гэтага дужага, разумнага, таленавітага чалавека. Яна кахала яго, глыбока, тайна, безнадзейна.Шамякін.Люблю маладых І люблю пасівелых, Вясёлых люблю, А кахаю адну.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разме́раны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад размераць.
2. Рытмічны, павольны. Размераныя крокі. □ Невысокі хударлявы чалавек размеранаю роўнаю хадою ідзе лесам.Колас.
3. Падпарадкаваны пэўным правілам, распарадку. Міця любіць тлум, беганіну вялікіх школьных зборышч, зусім не падобных на размераныя вучэбныя дні з дзяжурнымі на калідорах, строгімі позіркамі настаўнікаў, званкамі.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спрактыкава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.
1. Набыць вопыт, навык. — А раз чалавек любіць сваю справу і стараецца — у яго заўсёды выйдзе. Ён і веды набудзе, і спрактыкуецца.Дуброўскі.
2. Даведацца на практыцы. — То што, — сказаў дзядзька Язэп, — не заўсёды .. [сівагракі] прылятаюць перад холадам, я не спрактыкаваўся, каб яны .. паказвалі холад.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)